ترجمه شده از وب‌سایت اتلتیک
این یک داستان جذاب درباره ورورد یک ستاره فوتبال به صنعت مدیلنگ است: جان هالز (بازیکن سابق آرسنال که بعدها وارد صنعت مدیلنگ شد) در سال ۱۹۹۱، وقتی کودکی خردسال بود، در صحنهٔ ابتدایی یک موزیک ویدیو از کایلی مینوگ ظاهر شد. این ویدیو برای آهنگ *Word Is Out* فیلمبرداری شد. یک دهه بعد، در سن ۱۹ سالگی، هالز برای باشگاه دوران کودکی‌اش، آرسنال، در برابر منچستریونایتد در ورزشگاه هایبوری و در دور سوم جام وورتینگتون (که حالا به نام کارابائوکاپ شناخته می‌شود) اولین بازی خود را انجام داد. 

این هافبک که در پست مدافع کناری هم بازی می‌کرد، در نیمهٔ دوم برد ۴-۰ به میدان آمد تا جایگزین بازیکنی شود که بعدها با بارسلونا در سال ۲۰۰۶ قهرمان لیگ قهرمانان شد و در فینال جام جهانی ۲۰۱۰ به میدان رفت. هالز کمی پس از اینکه جای خود را با مدافع چپ سابق هلند، جیووانی فن برونکهورست، عوض کرد، کارت زرد گرفت. دلیل؟ سد کردن سانتر فیل نویل با دست! بیست دقیقه بعد، او با زدن بویان جوردیچ، وینگر حریف، کارت زرد دوم را گرفت و اخراج شد.

یازده سال بعد، دوران حرفه‌ای او به عنوان فوتبالیست همین‌قدر ناگهانی به پایان رسید. 

شروع افسردگی بعد از فوتبال

پس از ترک آرسنال در سال ۲۰۰۳ و بازی برای تیم‌هایی مانند استوک سیتی، برنتفورد و کریستال پالاس، هالز به دلیل مصدومیتی که ادامه داشت، مجبور شد در سن ۳۰ سالگی بازنشسته شود. 

تاثیر این پایان زودهنگام در زندگی هالز تا میانه‌های دههٔ سی زندگی‌اش و زمانی که دچار افسردگی شد، واقعاً احساس نشد. تأثیر بی‌حالی و کرختی ناشی از از دست دادن فوتبال به عنوان یک حرفه با اتفاقی که چند روز پس از اتمام قراردادش با وایکام واندررز در یک مرکز خرید در لندن رخ داد، به تأخیر افتاد. 

هالز می‌گوید: «من واقعاً بازنشسته شدم، آخرین چک دستمزدم را گرفتم و بعد حدود پنج روز گریه می‌کردم. در مرکز خرید بودم که مدیر برنامه‌ام زنگ زد  و گفت: “می‌خواهی مدل شوی؟” من هم گفتم: “بله، بیا این کار را بکنیم”. روز بعد، برای یک تست عکاسی رفتم و روز بعدش قرارداد امضا کردم.» 

ورود به دنیای عجیب مدلینگ

چند ماه بعد، یک اقامت شش‌هفته‌ای در نیویورک به سرعت هالز را وارد دنیای مدلینگ و فشن کرد. در سال ۲۰۱۳ او روی جلد مجلهٔ معروف مدلینگ “Man of the World”*، رفت. 

«چاپ مجله من را به جلو پرتاب کرد و دیگر کارم در حوزه مدلینگ تمام نشد. دیوانه‌کننده بود. برای دو یا سه سال، واقعاً زندگی‌ام شلوغ بود. مدام در حال سفر و کار بودم. این کمک کرد که فراموش کنم دوران فوتبالم را از دست داده‌ام. افسردگی ناشی از از دست دادن شغل که بعداً سراغم آمد، کمی کنترل شده بود.» 

از آن زمان، هالز به طور منظم روی صحنهٔ مد برای جورجو آرمانی ظاهر شده است. او شوهای برند دولچه و گابانا را افتتاح کرده. با برونلو کوچینلی کار کرده و دیده که آثارش برای برند اچ اند ام روی بیلبوردهابه نمایش درآمده است. 

مدلینگ: مسیر جدیدی برای فوتبالیست‌ها

هالز خود را «بسیار خوش‌شانس» می‌داند و دلیل خوبی هم دارد. تغییر مسیر شغلی از فوتبال به مدلینگ و فشن، در زمان او مسیری مرسوم نبود. دیوید بکهام یکی از معدود افرادی بود که توانست به راحتی در هر دو حوزه فعالیت کند. امروزه، تعداد بیشتری از فوتبالیست‌ها هستند که همزمان با فوتبال، وارد دنیای مد و مدلینگ می‌شوند. 

شهریور ماه، ژول کونده، مدافع بارسلونا و تیم ملی فرانسه، در حین عکاسی برای برند مد فرانسوی ژاکموس، بدنش با خامه پوشانده شد. در همان ماه، دکلن رایس، هافبک تیم آرسنال و تیم ملی انگلیس، اولین حضور خود را در دنیای مد برای برند مردانهٔ لبرو در نمایشگاه هفتهٔ مد لندن در ورزشگاه امارات تجربه کرد.

هکتور بیرین، مدافع سابق آرسنال، به‌عنوان کسی که به آغاز این دوران جدید کمک کرده، به‌خوبی شناخته می‌شود. در سال ۲۰۱۹، او با لباس صورتی روشن در پیاده‌روی خیابان پاریس برای کلکسیون بهار و تابستان ۲۰۲۰ لوییس ویتون حضور داشت و چشم‌نواز بود.

دومینیک کالورت-لوین، مهاجم اورتون، نیز یکی از پیشگامان این مسیر است. زمانی که او در سال ۲۰۲۱ با یک کیف دستی و شلوارک گشاد روی جلد مجله مدلینگ Arena Homme  ظاهر شد، لحظه‌ای تاریخی رقم خورد. استایلیست معروف بریتانیایی، هری لمبرت، که با هنرمندانی مانند هری استایلز و اما کورین کار کرده، پشت این ظاهر متفاوت بود که تحسین‌های زیادی را برای کالورت-لوین به همراه داشت.

مدیلنگ مسیر درستی برای یک فوتبالیست است؟

این تحسین‌ها با انتقاداتی قابل پیش‌بینی همراه بود. لباس کالورت-لوین به‌طور طبیعی توجه بسیاری از ترول‌ها را به خود جلب کرد و موجی از انتقادات، از جمله اظهارات همجنس‌هراسانه، به دنبال داشت. دلیل آن تا حد زیادی این بود که شلوارک او به اشتباه به‌عنوان دامن تعبیر شد. بیرین، رایس و کونده نیز واکنش‌های مشابهی نسبت به کارهای مدلینگ خود دریافت کرده‌اند.

برخی از طرفداران معتقدند که بازیکنان باید «فقط روی فوتبال تمرکز کنند». بعضی‌ها حاضر نیستند اهمیت پرسونال برندینگ وخلاقیت خارج از زمین را درک کنند یا بپذیرند.

پیش به سوی پلتفرم مدلینگ فوتبالیست‌ها

جردن کلارک، بنیان‌گذار برند Footballer Fits، پلتفرمی که او در زمان کار در انبار فروشگاه آرگوس در بریتانیا راه‌اندازی کرد، می‌گوید این پلتفرم مد فوتبالیست‌ها را با مخاطبانی که از آن لذت می‌برند، به اشتراک می‌گذارد. مارکوس تورام (اینتر میلان)، آمادو اونانا (استون ویلا)، الکس ایووبی (فولام) و تیم وه‌آ (یوونتوس) برخی از فوتبالیست‌هایی هستند که توسط کلارک و تیمش استایل شده، عکاسی شده و با آن‌ها مصاحبه شده است.

کلارک می‌گوید: «عالی است که بازیکنان اکنون احساس می‌کنند می‌توانند چنین کارهایی انجام دهند. انها تا همین چند وقت پیش مدتی از فشار فوتبال و ذهنیت‌های منتقدان، طرفداران یا باشگاه‌ها می‌ترسیدند.»

«حالا ترس از اینکه مردم چه فکر می‌کنند کمتر شده است. انگ خوردن به‌عنوان ورود به صنعتی زنانه و این طرز تفکر قدیمی که ‘فوتبال بازی مردهاست’ و دیگر ذهنیت‌های منسوخ در حال از بین رفتن هستند.»

مساله قدیمی: عمر فوتبال حرفه‌ای کوتاه است

مورگان آلن، مدیر خلاق برند Versus، که خود را به‌عنوان یک «پلتفرم حامی آینده فوتبال و تأثیر روزافزون آن بر موسیقی و فرهنگ نوین» توصیف می‌کند، است. او به‌تازگی کارگردانی عکاسی جدید Versusبا جمال موسیالا از بایرن مونیخ را بر عهده داشت. جایی که این ملی‌پوش آلمانی با برند ایتالیایی بوتگا ونتا استایل شد.

آلن می‌گوید: «رسانه‌های اجتماعی به فوتبالیست‌ها اختیار بیشتری برای پرسونال برندینگ داده‌اند. به این معنی که آن‌ها کمتر در اختیار برندها و همچنین باشگاه‌های فوتبال خود هستند.»

«وقتی با رافائل لیائو (آ.ث میلان)، تریوو چالوبا (کریستال پالاس) یا جمال موسیالا حرف می‌زنید، می‌گویند: ‘ما چند ساعت در روز تمرین می‌کنیم. می‌رویم و برمی‌گردیم، و بعد بقیه زندگی‌مان را داریم.’ فوتبال یک حرفه کوتاه است و فرقی نمی‌کند چقدر در این حرفه خوب پول بگیری. نباید به گذشته نگاه کنید و به همه فرصت‌هایی که به خاطر حرف مردم از دست دادید، فکر کنید.»

«می‌توانید در خانه‌تان بنشینید و هیچ کاری نکنید و آن‌ها (منتقدان) باز هم چیزی برای گفتن پیدا می‌کنند. خواه درباره عملکردتان یا این که چرا به یک هوادار سلام نداده‌اید. پل پوگبا اخیراً در این باره صحبت کرد. او گفت اگر چیزی در دوران حرفه‌ای‌تان اشتباه شود، تماس‌ها و فرصت‌ها متوقف می‌شوند، پس باید از آن‌ها استفاده کنید تا وقتی در اوج هستید.»

مدلینگ، فراتر از یک شغل جدید

آلن از Versusمی‌گوید: «فوتبالیست‌ها انسان هستند. آن‌ها ماشین‌هایی نیستند که فقط برای انجام یک کار ساخته شده باشند. حتی اگر هزینه زیادی برای‌شان پرداخت شود. این یک فضای هیجان‌انگیز است و در اینترنت مکان‌های امنی مانند ما وجود دارند. اما وقتی با رافا لیائو عکاسی می‌کنیم ، بسیاری از نظرات می‌گویند: ‘چه کار می‌کنی؟ روی فوتبال تمرکز کن. برای همین به تو پول می‌دهند!’ این مساله همچنان باقی مانده است.»

ادغام فوتبال و مدلینگ فقط دو فرهنگ در حال هم‌آمیزی نیست. می‌تواند، مانند کارهای رشفورد با بربری، معانی بیشتری داشته باشد. اتفاقاتی مثل مبارزه با نژادپرستی. وقتی سرمربی سابق تیم ملی زنان انگلیس، هوپ پاول، در کنار تعدادی زن برای همکاری با نایکی در سال ۲۰۲۲ وارد صنعت مدلینگ شد، این کار داستان‌های آن‌ها را به سطح تازه‌ای برد.

لوئیس توضیح می‌دهد: « مخاطبان کمپین نمی‌دانستند که هوپ پاول اولین سرمربی سیاه‌پوست انگلیس است. تا قبل از اجرای این کمپین این هرگز در ذهن مخاطب ننشسته بود. و حالا می‌بینم بازیکنان بیشتری به‌خاطر عظمت‌شان برجسته می‌شوند. ما می‌خواهیم افراد واقعی قابل‌درک را ببینیم. نیازی نیست که ۱۸۰ سانت قدر داشته باشید تا مدل شوید. کاری که فوتبالیست‌ها در فضای حرفه‌ای خود انجام می‌دهند برای قرار گرفتن آن‌ها در این پلتفرم کافی است. آن‌ها الگو هستند.»

شروع مسیری از دهه شصت

شاید برای این مخالفت‌ها دیر شده باشد. فوتبال حرفه‌ای و مدلینگ به‌طور ذاتی به هم مرتبط هستند. قبل از اینکه بازیکنان مجبور به استفاده از تصویرشان برای فروش لباس‌های باشگاه و تجهیزات تمرینی شوند، این ارتباط وجود داشت. «وقتی به دهه ۱۹۶۰ برمی‌گردید می‌بینیدجورج بست کاملاً با دنیای مد در ارتباط بود. او حتی بوتیک خودش را در منچستر داشت و هیچ‌کس به آن اعتراض نمی‌کرد. آن دوران کاملاً پیشرو در مد بود و این دنیاها به‌طور طبیعی با هم ادغام شدند. وقتی به کمپین‌های کالوین کلاین با فردی لیونگبرگ (بازیکن سابق آرسنال) فکر می‌کنید، آن‌ها واقعاً ماشین‌ها را کنار بیلبوردها متوقف می‌کردند. چه او را می‌شناختید یا نه، این تأثیر زیادی داشت.»

در مگ‌تراپی بیشتر بخوانید:
چرا برند ردبول صاحب باشگاه فوتبال است؟
خوش آمدید به والتون و هرشام: باشگاهی که دو نوجوان مالکش شده‌اند