منبع: سایت اتلتیک
مرحله‌های پایانی لیگ قهرمانان اروپا اغلب بهترین نمایش از فوتبال سطح بالا هستند.
دیدارهای رفت مرحله نیمه‌نهایی این مسابقات هفته گذشته این موضوع را به خوبی نشان داد؛ جایی که پاری‌سن‌ژرمن با نتیجه ۱-۰ آرسنال را در ورزشگاه امارات شکست داد و بارسلونا و اینتر در یک بازی تماشایی در کاتالونیا به تساوی ۳-۳ رسیدند.
با توجه به فاصله‌ی اندک بین تیم‌ها، کوچک‌ترین تغییر در سیستم‌ها، شیوه پرس یا سازمان دفاعی می‌تواند نتیجه‌ی یک بازی را تغییر دهد. در این مقاله از The Athletic به پنج روند تاکتیکی پرداخته می‌شود که ممکن است مشخص کند کدام تیم‌ها در تاریخ ۳۱ مه به فینال لیگ قهرمانان در مونیخ راه می‌یابند.
پاری‌سن‌ژرمن مقابل آرسنال
آیا آرسنال می‌تواند جلوی بازی‌سازی PSG را بگیرد؟
سیال بودن PSG عامل کلیدی گل دقیقه سوم آنها توسط عثمان دمبله در بازی رفت بود. جابه‌جایی‌های نرم بین شش بازیکن جلویی، جای‌گیری اشرف حکیمی در کناره‌ها و پاسکاری دقیق، همگی باعث سردرگمی آرسنال در ۲۵ دقیقه ابتدایی شدند.
راه‌حل میکل آرتتا این بود که به مارتین اودگارد دستور دهد تا به‌جای لئاندرو تروسار رهبری پرس را بر عهده بگیرد، در حالی که تروسار به جناح منتقل شد و گابریل مارتینلی وظیفه مهار حکیمی را برعهده گرفت.
در این صحنه، نونو مندس تحت فشار بوکایو ساکا و با ترس از اینکه اگر توپ را کوتاه به ویتینیا بدهد، دکلان رایس آن را قطع کند، توپ را به بیرون می‌زند.
بازی مالکانه آرسنال پس از این تغییر بهتر شد، اما PSG پس از نیمه‌اول راه‌حلی مقابل آن پیدا کرد. ویلیان پاچو تحت فشار اودگارد توپ را به نونو مندس می‌دهد. ساکا بالا می‌آید تا مندس را پرس کند و در عین حال مراقب ویتینیا نیز هست.
ساکا مندس را می‌بندد و در همین حین، فابین رویز به کناره آمده تا رایس را از میانه میدان دور کند. مندس توپ را به فضای خالی‌شده می‌فرستد که دمبله (خارج از کادر تصویر) به آن عقب آمده است.
ویلیام سالیبا دمبله را دنبال می‌کند، در حالی که تروسار از ژوائو نووس جدا می‌شود تا به مهار دمبله کمک کند. دمبله توپ را به نوس می‌سپارد و او نیز به حکیمی پاس می‌دهد.
در عرض پنج ثانیه، PSG توپ را از محوطه جریمه خودش به میانه میدان منتقل می‌کند و هفت بازیکن آرسنال را از بازی خارج می‌کند.
بازگشت توماس پارتی و غیبت احتمالی دمبله به دلیل مصدومیت همسترینگ برای آرسنال خبر خوبی است، اما بردلی بارکولا و گونسالو راموس که در بازی رفت به عنوان تعویضی وارد شدند، کاملاً توانایی هدایت خط حمله PSG را دارند. یکی پس از یک حرکت ترکیبی زیبا و دیگری با پاس بلند مارکینیوش نزدیک بود گل بزنند؛ که نشان می‌دهد PSG در غیاب دمبله گزینه‌های متنوعی دارد.
آیا ضربات ایستگاهی دفاعی نقطه ضعف دو تیم خواهد بود؟
با وجود قدرت آرسنال در ضربات ایستگاهی هجومی، آنها در دفاع از آنها دچار مشکل بوده‌اند. آنها در این فصل لیگ قهرمانان ۲۶ موقعیت از روی ضربات ایستگاهی واگذار کرده‌اند و همچنین از روی کرنر مقابل بورنموث و کریستال پالاس در لیگ برتر گل خورده‌اند. در بازی رفت نیز مارکینیوش با ضربه سر داوید رایا را به دردسر انداخت.
وضعیت PSG بهتر نبوده؛ آنها ۲۸ موقعیت از ضربات ایستگاهی در اروپا واگذار کرده‌اند. گل میکل مرینو از روی ضربه آزاد در بازی رفت آفساید اعلام شد. ساکا نیز در مرحله گروهی در اکتبر، در دیدار مقابل PSG از روی ضربه آزاد مستقیم از جناح راست گل زد.
بنابراین ضربات کرنر و ضربات آزاد جانبی می‌توانند در بازی چهارشنبه تعیین‌کننده باشند.
اینتر مقابل بارسلونا
آیا اینتر می‌تواند جلوی بازی‌سازی پدری را بگیرد؟
در حالی که لامین یامال در بازی رفت توجه‌ها را جلب کرد، عملکرد پدری در میانه میدان محور اصلی بارسلونا بود.
بازیکن ۲۲ ساله در حالی که اینتر عقب‌نشینی کرده و دفاع فشرده‌ای برای محافظت از محوطه جریمه و محدود کردن یامال چیده بود، فضای کافی برای بازی‌سازی داشت. بنابراین پدری بارها در چنین موقعیت‌هایی قرار می‌گرفت:
او کنترل بازی را در دست داشت. در این صحنه، پدری با فرنکی دی‌یونگ و فران تورس مثلث تشکیل می‌دهد.
آنها با هم پاسکاری می‌کنند و تورس توپ را به پشت دفاع اینتر برای پدری می‌فرستد. پدری پس از کشاندن سه مدافع به خود، توپ را به یامال می‌دهد که حالا آزاد است و فضا برای مهاجمان بارسلونا درون محوطه فراهم می‌شود.
جابه‌جایی‌های موقعیتی بین رافینیا، تورس و دنی اولمو نیز امکان پاس‌های عمقی مثل تصویر زیر به رافینیا را فراهم کرد.
پدری در گل دوم بارسلونا نیز نقشی کلیدی داشت، زیرا با داشتن زمان کافی، پاس بلند دقیقی برای رافینیا فرستاد. رافینیا نیز توپ را برای تورس فرستاد تا گلزنی کند.
اینتر امیدوار است در بازی خانگی مالکیت بیشتری داشته باشد و تا حدودی تأثیر پدری را کاهش دهد. اما اگر دوباره روی یامال تمرکز دفاعی بگذارند، پدری باز هم فضای کافی برای تاثیر گذاری خواهد داشت.
آیا اینتر می‌تواند با پاس‌های قطری تله آفساید بارسلونا را بشکند؟
شکستن خط دفاعی بالای بارسا سخت است ولی غیرممکن نیست. یکی از راه‌های عبور از آن، استفاده از پاس‌های قطری است که باعث کشیده شدن عرض زمین می‌شوند. این نوع پاس‌ها مؤثرتر از پاس‌های مستقیم یا عمقی هستند، زیرا مدافعان را وادار به جابه‌جایی می‌کنند که در این بین خط دفاع ممکن است به‌هم بریزد و فضا برای مهاجم ایجاد شود.
در بازی رفت، اینتر تنها سه بار سمت بازی را عوض کرد و فقط یکی از آنها موفق بود. در نیمه اول، نیکولو بارلا و هاکان چالهانوغلو پاس‌های خود را بلند فرستادند. در نیمه دوم، مهدی طارمی که جای لائوتارو مارتینز مصدوم را گرفت توپ را به دنزل دامفریس رساند.
در حالی که خط دفاع بارسا به سمت توپ حرکت کرده، پائو کوبارسی جا مانده و اینیگو مارتینز نمی‌داند جلو برود یا آفساید بگیرد. دامفریس پاس منحنی‌ای برای مارکوس تورام می‌فرستد.
پیش از اینکه پرچم آفساید بالا برود شزنی توپ را جمع کرد. اگر مارتینز نیم‌قدم عقب‌تر بود یا تورام زمان‌بندی بهتری داشت، اینتر می‌توانست موقعیت گل خلق کند.
پاس‌های قطری راه‌حل خوبی برای شکستن تله آفساید بارسا هستند، اما اینتر گزینه‌ی دیگری هم دارد…
آیا بارسلونا می‌تواند با چرخش‌های مدافعان اینتر کنار بیاید؟
یکی از ویژگی‌های خاص تیم سیمونه اینزاگی، جابه‌جایی بی‌نقص مدافعان میانی و هافبک‌هاست. آنها معمولاً با عقب کشیدن هنریک مخیتاریان یا چالهانوغلو به عنوان مدافع و پیش‌روی مدافعان کناری به خط میانی، از عقب زمین بازی‌سازی می‌کنند. این موضوع تیم‌هایی که پرس بالا دارند یا از یارگیری نفر به نفر استفاده می‌کنند را به‌هم می‌ریزد.
این تاکتیک در حملات هم مؤثر است. دو بار در مقابل بارسا، مدافعان کناری اینتر (باستونی در چپ و بیسک در راست) به نزدیکی محوطه جریمه حریف پیش رفتند، در حالی که هافبک‌ها عقب‌تر باقی ماندند.
در دقیقه ۱۱، باستونی از نقطه کور پشت یامال و ژول کونده وارد محوطه شد و پاس دی‌مارکو را گرفت.
او سانتر بلندی ارسال می‌کند که در نهایت به شوت از راه دور مخیتاریان و گل آفساید مارتینز منجر می شود.
در دقیقه ۴۹، بیسک از پست دفاع میانی جلو می‌کشد و پاس دامفریس را از نقطه کور پشت اینیگو مارتینز دریافت می‌کند.
پاس او به دی‌مارکو توسط رونالد آرائوخو قطع می‌شود و شوت دی‌مارکو از بالای دروازه عبور می کند.
بارسلونا ممکن است در بازی برگشت بدون مدافعان کناری اصلی خود بازی کند. پس از مصدومیت عضله همسترینگ بالده در آوریل، ژول کنده نیز در دقیقه ۴۲ بازی رفت مقابل اینتر به دلیل آسیب مشابه تعویض شد.
تیم اینزاگی ممکن است با استفاده از ترکیب‌های بین بال‌های کناری و مدافعان کناری، جناحین بارسلونا را هدف بگیرد و آنها را غافلگیر کند.