دسته‌بندی: خبر

هر چند وقت یکبار و در اثر تاکتیک‌های مختلف، خط دفاعی از هم جدا می‌شود. اگر یک وینگر توپ را لب خط دریافت کند، مدافع کناری حریف آه می‌کشد و با اشک از دوستانش خداحافظی می‌کند و سفر طولانی به سمت جناحین را آغاز می‌کند. او تنها به سمت خط می‌رود. حالا برای یک مهاجم راحت است که پشت خط دفاعی بدود، زیرا یک حفره بین دفاع کناری و دوستان خط دفاعی‌اش در بالای محوطه جریمه ایجاد شده است. انگار کسی پارچه دفاعی را از دو انتها گرفته و آن را از درزش باز کرده باشد.

این جمله معروف سر الکس فرگوسن، سرمربی سابق منچستریونایتد است: «حمله بازی‌ها را برای شما می‌برد، دفاع شما را قهرمان می‌کند».

در این فصل، با آنالیز فوتبال آرسنال، باید کمی این جمله را تغییر دهیم: «حمله بازی‌ها را برای شما می‌برد، Rest Defence برای شما جام می‌آورد».

Rest Defence به ساختار دفاعی اطلاق می شود که در آن یک مدافع “استراحت” می‌کند (ایستا می‌ماند) در حالی که بقیه تیم در حال حمله هستند. این اصطلاح در آنالیز فوتبال از  کلمه آلمانی Restfeldsicherung و هلندی Restverdediging گرفته شده است که به معنای واقعی کلمه در هر دو مورد به عنوان “دفاع باقی مانده” ترجمه می‌شود.

در واقع ما داریم درباره موقعیت دفاعی حرف می‌زنیم که تیم‌ها برای ضدپرس در شرایطی که توپ را در اختیار ندارند از آن استفاده می‌کنند.

واکنش‌های مربی‌ها در کنار خط یک جور پانتومیم است. اگر این را به خاطر بسپارید راه را اشتباه نخواهید رفت. در روز مسابقه، بسیاری از کارهایی که یک مربی انجام می‌دهد عمدی و تمرین شده است. این حرکات معمولاً برای رساندن پیامی، اغلب به بازیکنان و هواداران، و گاهی به مدیران و حتی گاهی اوقات به منتقدان از قبل طراحی می‌شود.

این به این معنی نیست که یورگن کلوپ یا پپ گواردیولا وقتی در بازی حساس لیورپول و منچسترسیتی به مصاف هم می‌روند، مشت‌هایشان را به هم می‌کوبند یا حرکات وحشیانه انجام می‌دهند، دارند آگاهانه تئاتر بازی می‌کنند. یا معنی‌اش این نیست که اگر میکل آرتتا از خط کنار برود و روی نیمکت بنشیند، آرسنال نمی‌تواند برنتفورد را شکست دهد. فوتبال درباره احساسات است و من مطمئن هستم که همه چیز واقعی است.

بازی‌های خارج زمین یا چیزهای دیگر، سخنان گواردیولا اغلب روشی جذاب برای ایجاد سروصدا کنار خط است. منچسترسیتی در ۱۶ بازی از ۱۸ بازی اخیر خود در همه رقابت‌ها پیروز شده است. سیتی با ترکیب بهترین‌ بازیکنان ویرانگر یعنی ارلینگ هالند و کوین دی بروینه ه لوتون تاون را در جام حذفی در اواسط هفته نابود کرد.

با این اوصاف، نگرانی‌های دفاعی همچنان ادامه دارد. در حالی که سیتی در ماه مارس بین لیورپول و آرسنال در یک کشمکش سه جانبه برای قهرمانی قرار می‌گیرد، آزمون‌های سخت‌تری در راه است.

نبرد این فصل برای عنوان قهرمانی لیگ برتر اکنون بدون شک یک مسابقه سه اسبه است.

در ماه می، منچسترسیتی به رهبری پپ گواردیولا به اولین تیم تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل خواهد شد که چهارعنوان قهرمانی متوالی را کسب می‌کند. یا یورگن کلوپ دومین قهرمانی خود در لیگ برتر را قبل از جدایی از لیورپول کسب خواهد کرد. یا میکل آرتتا آرسنال را به اولین قهرمانی لیگ در دو دهه اخیر هدایت خواهد کرد.

هر نتیجه‌ای که رخ دهد، آنالیز فوتبالی نشان می‌دهد پیروزی به بازیکنی بستگی دارد که نقشی غیرعادی در این فصل ایفا کرده است.

آلونسو در لیست لیورپول برای جانشینی یورگن کلوپ قرار دارد. برای لیورپول آلونسو یک قهرمان است. او در این باشگاه پنج سال هدایت خط هافبک را در دهه ۲۰۰۰ به عهده داشته. همچنین به نظر می‌رسد آلونسو کاندیدای نشستن روی نیمکت همان باشگاهی باشد که در حال شکست دادن آنها است. بایرن او را مردی می‌داند که آشفتگی ناشی از آزمایش‌های ناموفق پیاپی جولیان ناگلزمن و توماس توخل در سه فصل گذشته را برطرف می‌کند.

شما اگر جای ژابی آلونسو بودید چه مسیری را انتخاب می‌کردید؟ در اینجا ارزیابی می‌کنیم که کدام یک از این دو گزینه درخشان برای پرتقاضاترین مربی فوتبالی این روزها بهتر است.

کیلیان امباپه به پاری سن ژرمن گفته است که در پایان فصل جدا خواهد شد. هنوز توافقی بین امباپه و پاری سن ژرمن بر سر نحوه خروج او صورت نگرفته است. اما انتظار می‌رود در چند ماه آینده این توافق رسمی شود. و انتقال کیلیان امباپه به رئال مادرید اتفاق بیفتد.

خروج کیلیان امباپه در سن ۲۵ سالگی ضربه‌ای برای پاری سن ژرمن و حتی فرانسه است. امباپه قهرمان شهر بود. پسری که به پاریس بازگشت تا تلاش کند به بزرگترین باشگاه فرانسه کمک کند افتخارات اروپایی کسب کند. او حتی در تابستان ۲۰۲۲ با پاری سن ژرمن تمدید کرد و ظاهرا دوست داشت پای تعهد بلندمدت به باشگاه بماند.