به گفته محققان، به نظر می‌رسد مغز دروازه‌بان ها می‌تواند سیگنال‌های مربوط به حواس مختلف را با سرعت بیشتری تحلیل کند و داده‌های علمی از این نظریه پشتیبانی می‌کند که مغز دروازه‌بان‌ها دنیا را متفاوت درک می‌کند. به نظر می‌رسد مغز آنها قادر به ادغام سریعتر سیگنال‌های ناشی از حواس مختلف است و این مسئله احتمالا دلیل اصلی توانایی‌های منحصربه‌فرد آنها در زمین نیز محسوب می‌شود.
دروازه‌بانی تخصصی‌ترین پست در فوتبال است که هدف اصلی آن جلوگیری از گلزنی حریف است. در حالی که مطالعات قبلی تفاوت‌ها در ویژگی‌های فیزیولوژیکی و عملکردی بین دروازه‌بانان و سایر بازیکنان را برجسته کرده‌اند، در مورد اینکه آیا آنها توانایی‌های ادراکی یا شناختی متفاوتی نیز دارند، اطلاعات کمتری وجود دارد.
اعصاب در خدمت دروازه‌بان ها
مایکل کوین، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم اعصاب رفتاری (Behavioral Neuroscience) در دانشگاه کالج دوبلین، می‌گوید: “برخلاف سایر بازیکنان فوتبال، دروازه‌بان‌ها باید هزاران تصمیم بسیار سریع بر اساس اطلاعات حسی محدود یا ناقص خود اتخاذ کنند.”
کوین و محققان دانشگاه و کالج دانشگاهی شهر دوبلین با گمان اینکه این توانایی ممکن است به ظرفیت افزایش یافته برای ادغام اطلاعات حواس مختلف بستگی داشته باشد، ۶۰ دروازه‌بان حرفه‌ای، بازیکنان سایر پست‌ها و افراد معمولی هم سن را برای انجام یک سری آزمایش به کار گرفتند. با توجه به تفاوت در توانایی آنها در تشخیص صداها و فلش‌ها انجام این آزمایش محققان را قادر ساخت تا بازه‌های اتصال زمانی (بازه زمانی که در آن سیگنال‌های حسی مختلف در مغز با هم ادغام می‌شوند) داوطلبان را تخمین بزنند.
نتایج این مطالعه نشان داد که دروازه‌بان‌ها نسبت به دو گروه دیگر بازه‌های اتصال زمانی کوتاه‌تری دارند. دکتر دیوید مک گاورن، روانشناس دانشگاه شهر دوبلین، می‌گوید: “رفتار گلرها به نظر یک تخمین سریعتر از سیگنال‌های مختلفی است که دریافت می کنند.”
حواس در خدمت فوتبال
دروازه‌بان‌ها همچنین تمایل بیشتری به تفکیک این سیگنال‌های حسی نشان دادند که ممکن است ناشی از نیاز به تصمیم‌گیری سریع بر اساس اطلاعات دیداری و شنیداری باشد که در زمان‌های مختلف دریافت می‌شوند. مک گاورن می‌گوید که دروازه‌بانی یک کار چند حسی است. این کار فقط نیازمند به اطلاعات بصری نیست و به اطلاعات شنیداری نیز وابسته است. همچنین در برخی موارد آنها اصلا نمی‌توانند توپ را ببینند و فقط باید از لحظه و نحوه ضربه زدن بازیکن حریف به توپ تحلیل بکنند تا بهترین حدس خود را از مسیر و سرعت توپ بزنند.
آنچه که بر اساس مطالعات به نظر می‌رسد اتفاق می‌افتد این است که به دلیل نیاز به واکنش بر اساس اطلاعات حسی مختلف، مغز آنها به ندرت این احساس را ادغام می‌کند و در عوض بر اساس حسی تصمیم‌گیری می‌کنند که سریع‌ترین اطلاعات را به آنها می‌دهد.
در حالی که تا همین امروز نیز بسیاری از بازیکنان و هواداران فوتبال فکر می‌کردند که دروازه‌بان‌ها با بقیه متفاوت هستند، این مطالعه در واقع اولین بار است که شواهد علمی اثبات شده‌ای برای درستی این ادعا را ارائه کرده است. هنوز مشخص نیست که آیا این تفاوت ناشی از برنامه‌های تمرینی سخت دروازه بانان حرفه‌ای است یا توانایی طبیعی است که بازیکنان جوان را به سمت دروازه‌بان شدن سوق می‌دهد.
یک پاسخ