ترجمه شده از نوشته فیلیپ باکینگهام
قرارداد ۵۲ میلیون پوندی منچستریونایتد برای جذب لنی یورو هفته گذشته باعث شد فوتبال اروپا به تکاپو بیفتد.
بیشتر ناظران انتظار داشتند که مدافع نوجوان لیل به رئال مادرید برود، اما منچستریونایتد با ارائه رقمی بیشتر و چالشهای طولانیمدت، رقابت برای امضای قرارداد با او را برنده شد.
این بزرگترین انتقال تابستان لیگ برتر و نشانهای از اعتماد بزرگ به بازیکنی بسیار جوان است. بازاری که یونایتد انتخاب کرد تا چنین مبلغ قابل توجهی را سرمایهگذاری کند، جای غریبهای برای تیمهای لیگ برتری نیست. بازار خرید بازیکن فرانسه!
بازار خرید بازیکن فرانسه: لنی یورو الماس خروسها
لیگ ۱، بالاترین سطح فوتبال فرانسه، جایی است که ۲۰ باشگاه لیگ برتر انگلیس به طور جمعی بیش از هر لیگ خارجی دیگری در دهه گذشته برای خرید بازیکن از آنجا هزینه کردهاند.
مبلغ هزینه شده در ۱۰ سال گذشته تا قبل از این تابستان ۱.۸۱ میلیارد پوند (۲.۳۴ میلیارد دلار) بود و به احتمال زیاد در شش هفته آینده از مرز ۲ میلیارد پوند عبور خواهد کرد. تعداد بازیکنانی که از باشگاههای فرانسوی به لیگ برتر منتقل شدهاند تا الان ۱۴۵ بازیکن بوده. و همچنان به طور بیسابقهای در حال افزایش است.
هیچ لیگ اروپایی دیگری از سال ۲۰۱۴ تاکنون بیشتر از لیگ برتر فرانسه از ثروت لیگ برتر بهرهمند نشده است. اگرچه لالیگای اسپانیا و بوندسلیگای آلمان هم فاصله چندانی ندارند.
لالیگا زمانی جایی بود که باشگاههای لیگ برتر بیشتر پول خود را صرف آن میکردند. در ۱۰ سال بین ۲۰۰۴-۰۵ و ۲۰۱۳-۱۴، لیگ اسپانیا بیشترین درآمد از نقل و انتقالات از لیگ برتر را به خود اختصاص داده بود. ۲۷ درصد بیشتر از فرانسه.
بازار خرید بازیکن آلمان
دهه بعد همچنان شاهد هزینهکرد ۱.۷۶ میلیارد پوندی برای بازیکنان لالیگا بودیم، اما دیگران، به ویژه آلمان هم به بازار جذابی برای انگلیسیها تبدیل شدند. باشگاههای بوندسلیگا بین ۲۰۱۴-۱۵ و ۲۰۲۳-۲۴ بازیکنانی را به مبلغ ۱.۷۲ میلیارد پوند فروختند و تابستان گذشته بالاترین هزینهها ثبت شد.
در پنجره نقل و انتقالاتی که آر بی لایپزیگ یوسکو گواردیول را به منچسترسیتی، کریستوفر انکونکو را به چلسی و دومینیک سوبوسلای را به لیورپول فروخت، لیگ برتر مجموعاً ۳۷۸ میلیون پوند برای بازیکنان بوندسلیگا هزینه کرد. مجموع هزینهها از سال ۲۰۱۸ به ۱.۲۶ میلیارد پوند میرسد، که کمی بالاتر از لیگ ۱ در دوره ارزیابی کوتاهتر است.
سری آ نیز بازار دیگری بود که تابستان گذشته توجه لیگ برتر را به خود جلب کرد و بیش از ۳۰۰ میلیون پوند هزینههای نقل و انتقالاتی جمعآوری کرد. اما در بین پنج لیگ بزرگ اروپا، همچنان سری آ کمترین اقبال برای خرید بازیکن را دارد. با بازده ۱۰ ساله ۱.۴۸ میلیارد پوند.
بازار خرید بازیکن فرانسه، همچنان بی رقیب
با همه این اوصاف، فرانسه همچنان در جدول کلی هزینهها جایگاه خود را حفظ کرده و در چهار فصل از نه فصل اخیر محبوبترین مکان برای خرید بازیکن بوده است. حرکتهای اولیه این تابستان، به ویژه بعد از یورو، نشان میدهد که این فقط یک مد گذرا نیست.
علیرغم این که لیگ ۱ به عنوان لیگ معمولیتری نسبت به لیگهای رقیب مانند لالیگا، بوندسلیگا و سری آ در رتبهبندی یوفا در نظر گرفته میشود، همچنان به عنوان کارخانه استعدادسازی اصلی اروپا عمل میکند. به گفته وبسایت معتبر ترنسفرمارکت در ۱۹ سال از ۲۰ سال گذشته، حداقل ۱۰ بازیکن در هر فصل از باشگاههای لیگ ۱ خریداری شدهاند. در سال ۲۰۲۲-۲۳، این تعداد ۲۲ بود و باشگاههای لیگ برتر ۳۱۲ میلیون پوند برای بازیکنان لیگ ۱ هزینه کردند.
در سال ۲۰۱۹، آرسنال با پرداخت ۷۲ میلیون پوند برای جذب نیکلاس پهپه از لیل دچار اشتباهی پرهزینه شد، اما در فصول اخیر شاهد موفقیتهای فراوانی بودهایم. بازیکنانی مانند گابریل (آرسنال)، برونو گیمارش (نیوکاسل یونایتد)، ویلیام سالیبا (که توسط آرسنال از سنت اتین در ۲۰۱۸ جذب شد ولی سه فصل بعدی را به صورت قرضی در باشگاههای لیگ ۱ گذراند) و آمادو اونانا، بازیکن سابق لیل که چند روز پیش در یک انتقال ۵۰ میلیون پوندی از اورتون به استون ویلا پیوست، همگی عملکرد خوبی داشتهاند.
کارشناسان توضیح میدهند: چرا فرانسه جای جذابی در بازار خرید بازیکن است؟
در همین راستا اتلتیک با تعدادی از افراد شاغل در فوتبال صحبت کرده تا دلایل تبدیل شدن لیگ ۱ به بازار خرید بازیکن برای باشگاههای انگلیسی را جویا شود. افرادی که پاسخ دادند خواستند ناشناس بمانند. یا به دلیل نداشتن اجازه برای صحبت یا حساسیتهای تجاری.
یکی از مقامات ارشد لیگ برتر به فیزیکالیته و ورزیدگی بازیکنان در لیگ ۱ و پتانسیل پیشرفت آنها تحت مربیگری مربیان بهتر در انگلستان اشاره کرد. در همین حال، یک ایجنت به ارزش بالایی که لیگ ۱ به طور سنتی در مقایسه پول پرداخت شده ارائه میدهد اشاره کرد.
تاثیر آرسن ونگر
مشخص کردن دقیق لحظهای که فوتبال فرانسه شروع به جلب توجه زیادی از سوی باشگاههای لیگ برتر کرد، سخت است.
شاید تاثیر اریک کانتونا، شماره ۷ منچستریونایتد در دهه ۱۹۹۰، یا دیوید ژینولا، وینگر خیرهکننده نیوکاسل یونایتد و تاتنهام هاتسپر باشد. اما به احتمال زیاد اثر عمیقتر را آرسنال به دلیل ارتباط آنها با لیگ فرانسه تحت هدایت آرسن ونگر داشته است.
نیکلاس آنلکا، امانوئل پتی، روبرت پیرس، سیلوین ویلتورد، تیری آنری و پاتریک ویرا همه به نوعی از فرانسه آمده بودند. ونگر بازیکنان باهوش فنی و قوی از لحاظ فیزیکی را با قیمتهای بسیار پایینتر از همتایانشان در فوتبال انگلستان میخرید. در مجموع ۲۸ بازیکن فرانسوی در طول ۲۲ سال مدیریت ونگر برای آرسنال به خدمت گرفته شدند.
دیگران نیز به سرعت از مسیری که ونگر آغاز کرده بود پیروی کردند. جذب بازیکنان از لیگ ۱ – فرانسوی یا غیر فرانسوی – منطقی به نظر میرسید. نیوکاسل یونایتد تنها در فصل ۲۰۱۲-۱۳ پنج بازیکن از باشگاههای فرانسوی جذب کرد. فصلی که برای اولین بار باشگاههای لیگ برتر بیش از ۱۰۰ میلیون پوند برای واردات از یک لیگ واحد هزینه شد. این همان سالی بود که چلسی ادن هازارد را از لیل خرید. اولیویه ژیرو از مونپلیه به آرسنال پیوست و اسپرز هوگو لوریس را از لیون جذب کرد. سه معامله بزرگ که هر یک موجب تقویت پرستیژ لیگ ۱ شدند.
هلند وارد میشود
فوتبال فرانسه معمولاً بازیکنان را در سنین خیلی پایین وارد تیمهای اصلی میکند و این به جلب توجه خریداران خارجی کمک میکند. گزارش سالانه یوفا با عنوان “چشمانداز فوتبال باشگاهی اروپا” نشان میدهد که در فصل ۲۰۲۱-۲۲، ۳۹ درصد از مجموع دقایق بازی داخلی در فرانسه توسط بازیکنان زیر ۲۳ سال انجام شده است. این نشان دهنده جوانترین پروفایل در بین لیگهای بزرگ اروپایی است. به مراتب کمتر از ۲۶ درصد دقایق بازی لیگ برتر توسط بازیکنان زیر ۲۴ سال و ۲۰ درصد لالیگا.
تنها اردیویسه هلند، که دیگر لیگ مورد توجه باشگاههای انگلیسی در فصلهای اخیر بوده، دارای پروفایلی جوانتر از لیگ ۱ است. با ۴۷ درصد از دقایق بازی توسط بازیکنان زیر ۲۴ سال. در واقع، در پایان دوره ارزیابی گزارش یوفا، باشگاههای لیگ برتر در فصل ۲۰۲۲-۲۳، ۲۴۰ میلیون پوند برای بازیکنانی از لیگ برتر هلند هزینه کرده بودند. از جمله آنتونی، لیساندرو مارتینز، کودی گاکپو و نونی مادوکه.
فروش بازیکن: مدل کسبوکار فرانسویها
قدرت مالی لیگ برتر انگلیس برای رقابتهای اروپایی سختتر میشود و لیگ ۱، با چالشهای مدرن خود در زمینه حقوق تلویزیونی، آسیبپذیرتر شده است. قرارداد داخلی تازه آنها با DAZN و beIN Sports تنها ۴۲۰ میلیون پوند در هر فصل ارزش دارد. رقمی که در مقابل بستههای تلویزیونی لیگ برتر به ارزش بیش از ۳ میلیارد پوند در سال بسیار ناچیز است. حقوق لیگ ۱ از زمان اوج خود در دوره ۲۰۱۶-۲۰ در واقع کاهش یافته است.
باشگاههای اسپانیایی، آلمانی و ایتالیایی نیز همین فشارها را احساس میکنند. اما هیچکدام به اندازه باشگاههای فرانسوی نیست. فروش بازیکنان به بخش اساسی از مدل کسب و کار تبدیل شده و کمتر کسی بهتر از لیل این کار را انجام میدهد، که هفته گذشته یورو را به منچستریونایتد فروخت.
در پنج سال گذشته، لیل ۲۵۰ میلیون پوند از فروش بازیکنان به باشگاههای لیگ برتر به دست آورده است. بازیکنانی از جمله اسون بوتمن، کارلوس بالبا، اونانا، گابریل و پهپه.
لیون، یکی دیگر از نامهای بزرگ فوتبال فرانسه، به همین اندازه موفق بوده است. بازدهی آنها نیز از سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۰۰ میلیون پوند بوده است. با بازیکنانی مانند لوکاس پاکتا (به وستهم)، گیمارش (نیوکاسل) و تانگای اندومبله (تاتنهام) که با سودهای کلان فروخته شدهاند.
بریم کل باشگاه را بخریم!
پاریسنژرمن تنها باشگاه فرانسوی است که در بین ۱۰ باشگاه برتر لیست برترینها قرار دارد. لیستی از باشگاههای اروپایی که بیشترین درآمد را تولید میکنند. مارسی در لیست سال ۲۰۲۴ در رتبه ۲۰ قرار گرفت و لیون در رتبه ۲۹، اما بقیه لیگ ۱، به ویژه آنهایی که از درآمد اضافی فوتبال اروپایی بهرهمند نمیشوند، میتوانند با یک فروش درآمدهای خود را متحول کنند. گفتن “نه” به پیشنهادهای انگلیسی سخت است.
فوتبال فرانسه، به همین دلیل، در مرکز برنامههای توسعه چند باشگاه قرار گرفته است. مالکان چلسی، BlueCo، سال گذشته استراسبورگ را خریدند و مالکان لیورپول، FSG، نیز اخیراً در حال مذاکره برای خرید بوردو بودند. یک باشگاه بزرگ تاریخی که در حال حاضر در دسته دوم قرار دارد، اما مذاکرات هفته گذشته فروپاشید. دلایل مشابه برای هدف قرار دادن بازیکنان فرانسوی در بازار نقل و انتقالات، انگیزهای برای مالکیت باشگاههای آنها نیز فراهم میکند.
در مگتراپی بیشتر بخوانید:
۵+۱ روش کلیدی که مدیران ورزشی باشگاهها در مذاکرات خرید بازیکن استفاده میکنند
یک پاسخ
با توجه به مقاله خیلی ساده میشه، ارتباط قهرمان شدن کشورها در جام جهانی و تبدیل شدن اونها رو به قطب نقل و انتقالاتی متوجه شد.
شاید این که باشگاههای فرانسوی (به جز پاریسن ژرمن) موضع مالی خیلی ضعیفتری نسبت به باشگاههای انگلستان دارند، باعث شده تا حتی بازیکنان راحتتر از دست بدن. در مورد ماجرا لنی یورو، خود بازیکن از پیشتر اعلام کرده بود که دوست داره تا بخشی از تیم رئال مادرید باشه، ولی منچستر با پیشنهادی بالاتر تونست حنی به خواست بازیکن هم غلبه کنه.
به هر حال، در مورد ویژه لنی یورو بهتر بود که منچستر مثل خفران تورام تو ماجرا انتقالش به لیورپول عمل میکرد. خفران تورامی که تابستان سال پیش بیش از حد زیر ذره بین و به مرور زمان نشون داد تصمیم درست عدم انتقالش به لیگ جزیره در زمان فعلی بوده و در نهایت هم امسال در سکوت به یوونتوس منتقل شد.