نوشته شده توسط آدام کرافتون
شروع داستان لزوما به کیت فوتبالی مربوط نیست. داگ بیرتون و مت دیل به دوران دانشجویی ۲۱ سالگی خود در دانشگاه منچستر در سال ۲۰۰۶ فکر می‌کنند. آنها در حال تحصیل در رشته مدیریت بازرگانی بودند، اما به قول خودشان، بیشتر. وقت خود را با بازی‌های ویدیویی Championship Manager (نسخه ۲۰۰۱-۰۲) و Pro Evolution Soccer می‌گذراندند. و سپس، یک روز عصر، بیرتون تصمیم گرفت یک کپی از کیت فوتبالی آلمان در جام جهانی ۱۹۹۰ برای یک مهمانی خاص بخرد.
او می‌گوید تمام کودکی‌اش با تماشای جام جهانی نود ایتالیا و ضبط کردن صحنه گلهای این تورنومنت گذشته است. او در نهایت یک کیت فوتبالی آلمان سال ۹۰ در eBay و همچنین یک لباس فوتبال انگلیس پل گاسکویین از همان مسابقات در یک فروشگاه خیریه در منچستر پیدا کرد. با این حال، زمانی که او لباس فوتبال انگلیس را برای فروش گذاشت و ۴۵ پوند سود کرد، متوجه پتانسیل بالای بازار لباس‌های قدیمی شد.
علاقه شخصی به کیت فوتبالی، شروع یک بیزنس
همین جرقه شروع تجارت این دو نفر در حوزه لباس فوتبال کلاسیک بود. بیزنسی که این روزها کیت فوتبالی معتبر ، از طرح‌های قدیمی تا آخرین مدل‌های هر فصل را می‌فروشد. دارایی‌های ارزشمند آنها حالا عبارتند از کیت فوتبالی که دیگو مارادونا در آخرین بازی خود در نیوکمپ برای بارسلونا در سال ۱۹۸۴ پوشید. پیراهن فوتبال تیری آنری در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ . جایی که فرانسه در ضربات پنالتی به ایتالیا باخت. و کیت فینال یورو ۲۰۰۰ فرانچسکو توتی. پیراهنی که در آن برنده جایزه بهترین بازیکن شد. همچنین آنها یکی از مشهورترین پیراهن‌های فوتبالی کریستیانو رونالدو را در اختیار دارند. کیت فوتبالی از بازی دوستانه در سال ۲۰۰۳، جایی که او برای اسپورتینگ لیسبون در برابر منچستریونایتد بازی کرد و چنان خیره کننده ظاهر شد که یونایتد قبل از ترک پایتخت پرتغال، خرید او را تضمین کرد.
از اولین لباس فوتبال تا باز کردن مغازه در منهتن
اولین لباس فوتبال که این شرکت فروخت یک کیت فوتبالی لیورپول در سال ۱۹۸۹ به مشتری در نروژ بود. اما حالا کسب و کار آنها ۱۶۰ کارمند و بیش از یک میلیون دنبال کننده در اینستاگرام دارد و در ۱۸ سال گذشته بیش از شش میلیون کیت فوتبالی را به طرفداران فوتبال فروخته‌اند. آنها فروشگاه‌هایی در منچستر و لندن دارند و این هفته یک فروشگاه جدید در منهتن افتتاح می‌کنند. تا اواخر امسال هم مغازه‌های دائمی خود را در شهر نیویورک و لس آنجلس باز خواهند کرد.
سرمایه‌گذار امریکایی وارد می‌شود
شرکت “لباس فوتبال کلاسیک” برای اولین بار یک سرمایه گذار خارجی جذب کرده: آنها ۳۰.۴ میلیون پوند (۳۸.۵ میلیون دلار) سرمایه از شرکت سرمایه گذاری امریکایی Chernin (TCG) دریافت کرده‌اند و حالا ارزش شرکت نزدیک به ۵۰ میلیون پوند برآورد می‌شود. TCG توسط پیتر چرنین، رئیس سابق News Corporation، رهبری می‌شود که در دوره‌ای که تایتانیک (۱۹۹۷) و آواتار (۲۰۰۹) را تولید کرد.
ما سال‌ها شاهد سرمایه‌گذاری‌های عمده امریکایی‌ها در تیم‌های فوتبال اروپایی، و پخش تلویزیونی فوتبال بوده‌ایم، اما اینجا یک صندوق گنج بزرگ است که روی فرهنگ فوتبال سرمایه‌گذاری می‌کند. ۱۵ درصد از فروش لباس فوتبال کلاسیک دنیا در حال حاضر در ایالات متحده انجام می‌شود. این عدد نشان‌دهنده این است که TCG می‌تواند رشد شرکت را بیش از این افزایش دهد، زیرا ایالات متحده برای میزبانی کوپا آمریکا در تابستان امسال وجام باشگاه‌های جهان مردان در سال ۲۰۲۵ آماده می‌شود. جام جهانی مردان در سال ۲۰۲۶ (همراه با کانادا و مکزیک) و بازی‌های المپیک لس آنجلس در سال ۲۰۲۸. یک پیشنهاد مشترک با مکزیک نیز برای میزبانی جام جهانی زنان در سال ۲۰۳۱ روی میز است.
وقتی عاشق کیت فوتبالی شدم
گرگ بتینلی، یکی از شرکای TCG، به The Athletic می‌گوید که او اولین بار پس از بازدید از لندن برای تماشای بازی آرسنال، جذب پیراهن‌های کلاسیک فوتبال شد.« اکثر هواداران کیت فوتبالی پوشیده بودند. لباس فوتبال اصلی، خارج از خانه، لباس اول، دوم، سوم سال‌های مختلف، از بازیکنان متفاوت. در حالی که اغلب وقتی در امریکا به تماشای یک بازی NFL یا یک بازی هاکی می‌روید، همه پیراهن یکسان دارند.
روز بعد، به فروشگاه ” لباس فوتبال کلاسیک” در لندن رفتم. درست زمانی که فروشگاه باز شد و بیرون از فروشگاه صف بود، به آنجا رسیدم. و بلافاصله، به‌عنوان یک سرمایه‌گذار جذب شدم.» او ادامه می‌دهد: « ما ۱۸ ماه خوب را صرف انجام کار روی سرمایه‌گذاری در باشگاه‌های فوتبال کردیم. در کشورهای مختلف اروپا و به طور محدودتر در انگلستان. از باشگاه‌های لیگ برتری تا لیگ ملی (رده پنجم فوتبال انگلیس). ما به بازی‌های زیادی رفتیم، چیزهای زیادی دیدیم. سرمایه‌گذاری در باشگاه‌های فوتبال برای صندوقی ساختاریافته مانند ما بسیار سخت بود. اما در حین انجام آن، ما عاشق فرهنگ فوتبال شدیم.»
از روزی ۱۰ لباس فوتبال تا روزی ۲۵۰۰ کیت فوتبالی
دیل روزهای اولیه کارشان را به یاد می‌آورد: « ما زمانی کار را جدی گرفتیم که متوجه شدیم اگر روزی ۱۰ پیراهن بفروشیم، می‌توانیم زندگی پایداری داشته باشیم. این هدف ما بود. و اکنون ما روزانه ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ پیراهن می‌فروشیم.”
داگ، برادر دیل می‌گوید: «در ابتدا، وقتی دیدیم هیچ فروشگاهی نیست که بتوانید تمام پیراهن‌های قدیمی را بخرید، کمی شگفت‌زده شدیم. من و مت دور هم جمع شدیم و از خودمان پرسیدیم بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد چیست؟ وام‌های دانشجویی را به حداکثر رساندیم. با هم یک خانه دانشجویی گرفتیم و آن را با پیراهن‌های فوتبال پر کردیم. شروع بسیار سخت بود. هفته‌ها بدون خوردن یک وعده غذایی مناسب پیش رفتیم. تنها زمانی که پول کافی برای چاپ یک آگهی در پشت مجله FourFourTwo جمع کردیم، بیزنس به آرامی شروع به کار کرد. در اوایل سال ۲۰۰۷، ما متعهد شدیم که یک خانه دانشجویی بزرگتر پیدا کنیم.»
انبار کیت فوتبالی میلان: در جستجوی زیرشلواری دیوید بکام
اما لحظه کلیدی رشد در سال ۲۰۱۰ اتفاق افتاد. زمانی که آنها شروع به معامله مستقیم با باشگاه‌ها و برندها کردند. دیل لحظه‌ای را به یاد می‌آورد که وارد انبار آث میلان شد و ۲۰ سال تولیدات لباس فوتبال آنها را یکجا دید. «آنها به معنای واقعی کلمه همه چیز را نگه داشته بودند. حتی تا زیر شلواری دیوید بکام. همه کیت فوتبالی ها شماره داشتند. چیزی که آنها داشتند دیوانه کننده بود.»
شرکت ” لباس فوتبال کلاسیک” در ازای مبلغی شش رقمی، مقداری از سهامش را به میلان فروخت، و شرکت برای اولین بار انبار خودش را ساخت. آنها می‌گویند که از آن زمان به بعد “به معنای واقعی کلمه با تمام باشگاه‌های بزرگ اروپا” کار کرده‌اند.
انبار منچستر، گنج لباس فوتبال
آنها حالا یک انبار بسیار بزرگ در شهر منچستر دارند. جایی که ۶۷۰۰ پیراهن منحصر به فرد یا پوشیده شده توسط بازیکنان سرشناس به ردیف چیده شده‌اند. «مثل یک انبار شراب قدیمی است! اینجا ترکیبی از بهترین‌ها و کمیاب‌ترین کیت فوتبالی هایی است که تا به حال داشته‌ایم. عمده‌شان لباس فوتبال اسطوره‌های دنیا هستند که قبلا در مسابقه معروفی به تن کرده‌اند. فروش آنها بسیار دردناک است. ما از برخی از آنها برای فرصت‌های رسانه‌ای استفاده می‌کنیم. سال گذشته با دیوید بکام درباره کیت فوتبالی دوران حرفه‌ای‌اش مصاحبه کردیم. از جمله کیت فوتبالی که سال ۱۹۹۹ به تن کرد، زمانی که او با منچستریونایتد قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.»
وقتی خاص‌ترین کیت فوتبالی کرایف را فروختیم
در ۱۰ سال اول، شرکت فقط بر اساس سفارش فروش، خرید می‌کرد تا به رشد خود ادامه دهد. «ما باید لباس فوتبال خاصی را که خیلی دوست داشتیم، قربانی می‌کردیم. الان پشیمانم که چند تا کیت فوتبالی خاص را فروختیم، اما آنها به ما کمک کردند. ما هیچ سرمایه‌گذاری خارجی دریافت نکردیم، بنابراین باید آن کار را می‌کردیم. یکی از لباس فوتبال های خاصی که فروختیم، کیت فوتبالی یوهان کرایف بود، مربوط به زمانی که او برای واشنگتن دیپلماتز بازی می کرد. این تیم در لیگ امریکای شمالی حضور داشت و حالا مدت‌هاست که منحل شده. یک آدیداس بسیار کم یاب. ما می‌دانستیم که این کیت فوتبالی در آن زمان چقدر نادر بود. اما چاره‌ای جز فروشش نداشتیم چون تازه شروع کرده بودیم.»
«یکی دیگر هم بود که فروختیم و موفق شدیم بعدا آن را پس بگیریم. لباس فوتبال بابی مور در وستهم که به عنوان هدیه به یکی از پیشاهنگان تیم داده شد و سپس به ما فروخته شد. ما آن را فروختیم. آن شخصی که آن را از ما خرید، آن را در همان بسته بندی نگه داشت، زیرا قصد داشت قابش کند. و سپس حدود سه سال پیش، او با ما تماس گرفت تا ببیند آیا می‌خواهیم آن را برگردانیم تا بتوانیم از آن برای نمایشگاه‌هایمان استفاده کنیم. ما آن پیراهن را دوباره نمی‌فروشیم، داشتن چنین چیزی در مجموعه ما شگفت‌انگیز است.»
کیت فوتبالی را چطور قیمت‌گذاری می‌کنند
و حالا سوال این است. آنها چطور یک کیت فوتبالی اورجینال قدیمی را قیمت‌گذاری می‌کنند؟ «این به کمی احساس ختم می‌شود. شما سایت‌های حراجی را برای محک زدن دارید. مثلا یک لباس فوتبالی دیگو مارادونا چند سال پیش به قیمت ۷ میلیون پوند فروخته شد. بازار کلکسیونی‌ها واقعاً در حال اوج گرفتن است. بنابراین خیلی مدل قیمت‌گذاری روشنی برای آدمهایی که حاضرند برای چیزی که دوست دارند میلیون‌ها پوند هزینه کنند وجود ندارد.» و در مورد لباس فوتبال هایی که قبلاً در فروشگاه‌های خرده فروشی فروخته می‌شد چطور؟ «پیراهنی که می‌توانستید زمانی از مغازه بخرید و در طول سال‌ها ارزشش خیلی بالاتر رفته است، کیت فوتبالی هلند ۱۹۸۸ است. اندازه بزرگسال آن اگر خوب نگه داشته شده باشد، اکنون حدود ۱۰۰۰ پوند قیمت دارد.در مورد لباس‌های جدیدتر ما با برخی طرح‌های مدرن شاهد اوج‌گیری قیمت‌ها بودیم. پیراهن نیجریه در جام جهانی ۲۰۱۸ (تصویر زیر)، یا پیراهن سوم آ اس رم ۲۰۱۹ یا پیراهن خارج از خانه آژاکس ۲۰۲۰. لباس فوتبال های خاصی با طرح‌های خلاقانه و منحصر به فرد وجود دارند که ارزش بیشتری پیدا کرده‌اند. اگر آنها کمتر تولید شوند و از یک تیم سطح بالا نباشند، می‌توان آنها را در عرض چند هفته فروخت.»
لباس فوتبال و اهمیت نوستالژی
از دیدگاه سرمایه‌گذار، ارزش نوستالژی را نباید دست کم گرفت. بتینلی می‌گوید: « جمع کردن کلکسیون‌های ورزشی مدت‌هاست که در بین علاقمندان به ورزش رواج دارد. از راگبی گرفته تا پیراهن‌های بیس‌بال. ورزش شما را با گذشته، حال و آینده مرتبط می‌کند. و ماهیت آن چند نسلی است. به شما کمی از داستانی در مورد خودتان می‌گوید. بنابراین از دیدگاه سرمایه‌گذار، ما به سمت هر چیزی که مصرف‌کنندگان با غرور یا اشتیاق و با کیف پول خود به سمتش می‌آیند، خواهیم رفت.»
در مگ‌تراپی، بیشتر بخوانید:
دنیای مرموز و شگفت انگیز لباس فوتبالی در لیگ برتر
کفش‌هایی که با ما دویده‌اند: خاطره‌بازی با نوستالژیک‌ترین استوک‌های فوتبالی سه دهه گذشته
2 پاسخ
اون چیزی که حتی تماشا این کیت‌ها رو جذاب می‌کنه، چه برسه به خریدشون، داستانی هست که پشت هر کیت وجود داره. نمیشه کیت 1999 بکهام رو دید و یاد بازی تاریخی منچستر و بایرن نیفتاد. نمیشه کیت میلان رو در اوایل هزاره جدید دید و یاد مالدینی و افتخار آفرینی‌هاش نیفتاد. نمیشه کیت O2 آرسنال رو دید و یاد تیری آنری نیفتاد. نمیشه نماد unicef رو در جایی دید و یاد بارسلونا نیفتاد. نمیشه کیت تیم ملی رو برای سال 1998 دید و یاد بازی ایران _ آمریکا و ایران _ استرلیا نیفتاد.
جنبه دیگه‌ای که این قضیه داره، خرید کیت‌های فوتبالی نه فقط توسط طرفداران فوتبال، بلکه توسط سرمایه‌داران هستش. ممکن هستش در آینده خرید و فروش این کیت‌ها برای سرمایه‌داران به خصوص در آمریکا بخشی از کسب و کارشون تلقی بشه، چون همون طور که تو مقاله هم ذکر شده، نمیشه کیتی خریداری بشه و نشه بعدتر اون رو با قیمتی بالاتر به فروش رسوند.
همین الان هم میشه کیت بازیکنی رو خرید، انبار کرد و بعدا به بهونه‌ای مثل مرگ اون بازیکن، کیت رو به قیمت چند برابر فروخت.