نوشته شده توسط سایمون هیوز و پیتر روتزلر/ وب سایت اتلتیک
به نظر می‌رسد این یک پدیده جهانی است که برخی از بزرگترین نام‌های فوتبال جهان را به خود جذب می‌کند. لیونل مسی زمانی که در بارسلونا زندگی می‌کرد گرفتار این ورزش شد.مسی، رونالدو، نیمار… بزرگترین ستاره های فوتبال عاشق پدل هستند. چرا؟ همین چند هفته پیش باشگاه لیورپول ویدیویی از بازی یورگن کلوپ با محمد صلاح و تیاگو در حین تور در دبی منتشر کرد.
ناصر الخلیفی، مالک پاری سن ژرمن، آنقدر طرفدار این ورزش است که شرکت سرمایه گذاری ورزشی او در قطر (QSI) ماه گذشته کنترل رده‌های حرفه‌ای پدل را به دست گرفت.
چند سال پیش، کارل رابینسون مربی باشگاه لیگ یکی آکسفورد یونایتد برای تعطیلات به اسپانیا رفته بود که گروهی از بچه‌ها را در حال انجام ورزشی دید که او نمی‌شناخت. یک زمین، یک راکت و یک توپ وجود داشت. خیلی شبیه تنیس به نظر می‌رسید، اما به وضوح تنیس نبود. برای رابینسون، این مشاهده شروع یک “وسواس فکری” بود. در بازگشت به بریتانیا، او بازی تنیس پدل را به کارکنان آکسفورد معرفی کرد، و زمانی که فصل گذشته به عنوان دستیار سم آلاردایس به لیدز یونایتد پیوست، یکی از اولین کارهایی که انجام داد، اجاره یک زمین برای کارکنان بود. با این حال، این مسیر یک جنون کوچک در سطوح پایین فوتبال انگلیس نیست.
فوتبالیست ها عاشق پدل می شوند
حالا شاید بشود گفت پدل دومین ورزش مورد علاقه فوتبالیست‌ها است و رابینسون پیش‌بینی می‌کند که این ورزش به زودی جایگزین تنیس به عنوان یک سرگرمی برای بازیکنان خواهد شد. او همچنین فکر می‌کند که این ورزش پتانسیل رقابت با گلف به عنوان اصلیترین سرگرمی مورد علاقه فوتبالیست‌ها در بریتانیا را دارد. با این حال، padel برای کسانی که آن را بازی نمی‌کنند نسبتا ناشناخته باقی مانده.
ریشه پدل اسپانیایی است، در سال ۱۹۶۹ توسط انریکه کورکوئرا، تاجر مکزیکی که فضای کافی در خانه ویلایی خود در آکاپولکو برای ساختن زمین تنیس نداشت، اختراع شد. در عوض او فضایی را طراحی کرد که ۲۵ درصد کوچکتر بود و دیوارهایش مانند اسکواش به بخش مهمی از بازی تبدیل شدند. پدل که همیشه به صورت دو نفره بازی می‌شود و سیستم امتیازدهی مشابهی با تنیس دارد، از زمان همه‌گیری کرونا، زمانی که فوتبال و بسکتبال ممنوع شدند و سالن‌های ورزشی و استخرها تعطیل ، در جنوب اروپا رونق گرفت. در اسپانیا، ایتالیا و پرتغال، پدل ورزشی غیر تماسی تشخیص داده شد و بنابراین عمدتا باشگاه‌های این ورزش باز ماندند.
همه جای دنیا بجز امریکا
تنها در ایتالیا، تعداد زمین‌های پدل در این کشور از سال ۲۰۲۰ تا کنون ۵۰۰ درصد افزایش یافته است و به تقریباً ۵۰۰۰ سالن رسیده است.
تنها کشوری که به نظر می‌رسد هنوز عاشق پدل نشده است – که به طور گسترده به عنوان سریع‌ترین ورزش در حال رشد جهان توصیف می‌شود – ایالات متحده است. در خارج از میامی، جایی که جامعه اسپانیایی تبار زیادی دارد، پدل هنوز به پرواز در نیامده است، شاید تا حدی به دلیل محبوبیت فزاینده ورزش راکتی دیگری به اسم پیکل بال. برعکس، در بریتانیا پدل رونق زیادی پیدا کرده. زمین‌های تنیس کم استفاده با پدل جایگزین می‌شوند و برخی زمین‌های فوتبال پنج نفره هم تغییر کاربری داده‌اند. پیش‌بینی می‌شود تا پنج سال بعد بیش از یک میلیون بریتانیایی می‌توانند پدل بازی کنند. رابینسون در مرکز دهکده Bicester، در نزدیکی خانه خود، بین ۲۲ تا ۳۰ پوند (۲۷ تا ۳۷ دلار) برای اجاره روزانه زمین پرداخت می‌کند.
ناصر خلاف وارد می شود
جایی که پتانسیل وجود دارد، سرمایه گذاری هم وجود دارد. ناصر الخلیفی، یک حرفه‌ای سابق تنیس، همیشه برای استراحت پدل بازی می‌کند. نشست اتحادیه باشگاه‌های اروپا در بوداپست در ماه مارس مصادف با ماه رمضان بود و او ساعت ۲ بامداد، در زمین پدل با مردم محلی مجارستان مشاهده شد. در بازی‌های ورزشی جوانان کرواسی هفته گذشته، الخلیفی به مصاف هیئتی از یوفا از جمله زوونیمیر بوبان، هافبک سابق آث میلان رفت. نمانیا ویدیچ، مدافع سابق منچستریونایتد هم در این بازی حضور داشت. قطر میزبان مسابقات قهرمانی پدل جهان در سال ۲۰۲۲ بود. قطر جام جهانی فوتبال را برگزار کرد و یک ماه بعد، الخلیفی نشست «افسانه‌ها» را در هتل والدورف در کنار ورزشگاه لوسیل ترتیب داد. حاضرین شامل فوتبالیست‌های حرفه‌ای سابق مانند رونالدو نازاریو و کاکای برزیلی، ایکر کاسیاس دروازه‌بان اسپانیایی و جان تری کاپیتان سابق انگلیس بودند. این مسابقات با پیروزی وینسنت کاندلا، برنده جام جهانی فرانسه و هم‌بازی‌اش خالد سالدون برابر مارکو ماتراتزی، برنده جام جهانی ایتالیا و محمد عبدالله، تمام شد. الخلیفی همان موقع فرصت بزرگی را کشف کرد. در ماه اوت اعلام شد که از سال آینده QSI مسابقات حرفه‌ای جهانی پدل را مدیریت خواهد کرد. و کمی بعد ناصر الخلیفی این تصمیم را “تاریخی” و در راستای پیشرفت در کنار “رو به رشدترین ورزش جهان” توصیف کرد.
کاکا، رونالدو،کلایورت، سیدورف و… فن دایک
در ادامه، سرمایه‌گذاران برجسته دیگری جذب شدند، ویرجیل ون دایک از لیورپول به اندی موری قهرمان سابق تنیس ویمبلدون پیوسته و در شرکتی به نام Game4Padel سرمایه‌گذاری کرده. جذب پول‌های کلان، به خصوص از سوی در قطرQSI، مرد شماره ۱ بریتانیایی این رشته یعنی کریستین مدینا مورفی را خوشحال کرده. او می‌گوید ناگهان همه چیز برای بازیکنان بهتر شده است. «زندگی به عنوان یک حرفه‌ای آسان‌شده. وقتی به سفر می روم، دیگر مجبور نیستم به رزرو هتل یا پرداخت هزینه غذا از جیب خودم فکر کنم.»
با داشتن نام خانوادگی مدینه مورفی، نباید تعجب‌آور باشد که بدانیم بازیکن برجسته مردان بریتانیا در اسپانیا بزرگ شده. او که در لندن به دنیا آمده است، حالا در مورسیا زندگی می‌کند. او در ۱۴ سالگی شروع به بازی پدل کرد و از ۱۶ سالگی وارد مسابقات شد. در ۱۸ سالگی به تور حرفه‌ای راه پیدا کرد و هفت سال بعد، در رتبه ۲۰۸ جهان قرار گرفت. مدینا مورفی معتقد است فوتبالیست‌ها به طور گسترده به ترویج این ورزش کمک می‌کنند. تصویری که نیمار در فید اینستاگرام خود در سال ۲۰۲۰ منتشر کرد و او را در حال انجام بازی نشان می داد، ۲.۷ میلیون لایک خورد و تصاویری از بازی کریستیانو رونالدو در سنگاپور سه ماه پیش بر سر و صداها افزود.
کلوپ: من معتاد پدلم
زمانی که زمین تمرین جدید لیورپول در کرکبی در حال ساخت بود، کلوپ که خودش را “معتاد” پدل توصیف می‌کند درخواست کرد که زمین بازی پدل هم در برنامه ساخت قرار بگیرد. محمد صلاح هم بارها در اینستاگرام خود پست‌هایی حین بازی پدل گذاشته. مدینه مورفی می‌گوید: «افرادی که در مورد پادل چیزی نمی‌دانند، وقتی می‌بینند فوتبالیست‌ها از آن لذت می‌برند، کنجکاو می‌شوند. با توجه به اینکه این روزها فوتبالیست‌ها اطلاعات زیادی از مربیانشان دریافت کنند، این واقعیت که پدل کمتر تاکتیکی و غریزی‌تر است به آن‌ها کمک می‌کند تا آرام شوند.»
رابینسون (همان مربی سابق لیدز) که در حال حاضر بیکار است به شغل بعدی خود در ورزش پدل فکر می‌کند: «به محض اینکه فوتبالیست‌ها آن را تجربه می‌کنند، می خواهند بارها و بارها آن را بازی کنند. این یک راه عالی برای انجام ورزش با کمترین میزان آسیب‌دیدگی است.» در حالی که به سوزاندن انرژی اضافی کمک می‌کند و ذهن شما را تیز نگه می‌دارد، خستگی فیزیکی زیادی ندارد. توپ همیشه در حال بازی است، اما شما کمتر مجبورید در عرض زمین بدوید. همچنین به شما این امکان را می‌دهد که خلاق باشید و این شما را غیرقابل پیش بینی‌تر می‌کند. با این حال، بیشتر از همه، واقعاً ورزشی رقابتی است و خب فوتبالیست ها رقابت را دوست دارند.