نوشته جیمز پیرس
تاژ هرستاد، هوادار لیورپول، در تلاش است تا ارادت خود به باشگاه فوتبال لیورپول را در قالب کلمات بیان کند. می‌خندد و می‌گوید: «حدس می‌زنم برخی از مردم فکر می‌کنند «این دیگر چه دیوانه‌ای است». اما این اشتیاق من است. این کاری است که من دوست دارم انجام دهم. نمی توانم تصور کنم که به ورزشگاه نروم.” وقتی هفته گذشته لیورپول ناتینگهام فارست را ۳-۰ شکست داد، این هزارمین بازی متوالی بود که هوادار لیورپول در ورزشگاه حضور داشت.
هوادار لیورپول: از استانبول تا آتن
جدای از بازی‌هایی که پشت درهای بسته در طول همه گیری کووید-۱۹ برگزار شد، آخرین مسابقه‌ای که تاژ در آن شرکت نکرد، بازی لیورپول مقابل المپیاکوس خارج از خانه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا در سپتامبر ۲۰۰۴ بود. “مثل حسی بود که در دوران کودکی موقع انتظار کشیدن برای رسیدن کریسمس داشتم. این یک نقطه عطف خوب است اما هرگز یک هدف نبوده. هزارمین بازی مطمئناً بهتر از پانصدمین بازی بود که مقابل استوک ۶-۱ شکست خوردیم.”
از استانبول تا کازان، از آتن تا بخارست، «تگی» (لقبی که طرفداران لیورپول با این نام می‌شناسندش) همیشه در بازی‌های لیورپول توی ورزشگاه بوده.
بزرگ شده در نروژ، دیوانه لیورپول
مرد ۵۰ ساله در شهر فلورو در غرب نروژ بزرگ شده، جایی که مردمانش به طور سنتی از لیورپول یا منچستریونایتد حمایت می‌کردند. او اولی را انتخاب کرد و اولین سفر خود به آنفیلد را در مارس ۱۹۹۵ انجام داد. سفری برای تماشای بازی لیورپول- یونایتد. بازی که آنها ۲ بر صفر برنده شدند: «من کاملاً درگیر شدم. در نروژ روی اسکله کار می‌کردم و تا آنجا که ممکن بود اضافه کاری کردم تا پول کافی برای رفتن به لیورپول را به دست بیاورم. رفتن به بازی‌ها، آواز خواندن، رفاقت‌هایی که توی آن جو شکل می‌گیرد… واقعا بی‌نظیر است. من شروع کردم به پیدا کردن دوستان بیشتر و بیشتر در اینجا. می‌خواستم یک فصل کامل لیورپول را همه جا دنبال کنم، و بالاخره این کار را در فصل ۰۲-۲۰۰۱ انجام دادم. و در نهایت در سال ۲۰۰۴ برای همیشه به اینجا نقل مکان کردم.»
از آن زمان لیورپول خانه تگی بوده، حتی لهجه اسکاوس او کاملا مشهود است.( اسکاوس لهجه و گویش انگلیسی است که با لیورپول و منطقه مرسی‌ساید اطرافش مرتبط است. لهجه اسکاوس بسیار متمایز است چرا که تحت تأثیر شدید مهاجران ایرلندی، نروژی و ولزی که از طریق اسکله لیورپول وارد این شهر شده‌اند، قرار گرفته و با لهجه‌های مناطق همسایه یا بقیه انگلستان اشتراک چندانی ندارد) او با همسرش کامیلا و دو فرزندشان در آنفیلد رود، در فاصله‌ای کوتاه از استادیوم، زندگی می‌کند. دخترشان تیا، ۱۷ ساله است و اسم او از سه حرف اول علامت معروف «This Is Anfield» نصب شده در ورزشگاه گرفته شده و پسرشان، ویلیام شنکلی، ۱۶ ساله است و اسم وسطش را از بیل شنکلی کبیر برداشته‌اند.
بار تگی، آنفیلد دوم
آنها مالک بار Taggy’s در آنفیلد‌رود هستند که در روزهای مسابقه محل محبوبی برای طرفداران قرمزها است. این کافه با مجموعه‌ای از یادگاری‌ها دکور شده. از پیراهن‌های کبریتی بگیر، تا صندلی‌های جایگاه اصلی قدیمی و در قدیمی قرمز رنگ تونل بازیکنان در ورزشگاه امضای ده‌ها اسطوره لیورپول که میهمان کافه بوده‌اند رویش درج شده.
«همیشه دوست داشتم یک کافه و بار لیورپولی داشته باشم. بنابراین در طول سال‌ها چیزهایی را جمع‌آوری می‌کردم، برای اینکه آماده باشم. خوش شانس بودم که آن در قرمز را به دست آوردم. پیتر مور (مدیر اجرایی سابق لیورپول) پیشنهاد داد که آن را برای کافه بردارم.» اما زندگی کردن با مردی که همیشه دیوانه لیورپول بوده چه حسی دارد؟ «کامیلا وقتی همدیگر را دیدیم از عشق من به فوتبال خبر داشت، اما فکر نمی‌کنم او انتظار داشت به اینجا برسیم! من هم همینطور.»
۳۰۰۰ مایل در ۲۴ ساعت
اوج کار هرستاد در فصل ۲۰۱۹-۲۰ بود، وقتی که. لیورپول باید دو بازی در فاصله ۲۴ ساعت و با فاصله ۳۰۰۰ مایلی در دو جغرافیای کاملا متفاوت انجام می‌داد. یک بازی در جام باشگاه‌های جهان در قطر و یک بازی در کارابائوکاپ مقابل استون ویلا. آنها با تیم جوانان خود به مصاف ویلا رفتند و ۵-۰ در ویلا پارک شکست خوردند و بعد تیم بزرگسالان در قطر تیم مکزیکی مونتری را ۲-۱ شکست داد: «تعدادی از ما هر دو بازی را از نزدیک دیدیم! ما یک مینی‌بوس به سمت بیرمنگام گرفتیم و بعد آن بازی وقتی به خانه برگشتم، سگم را پیاده کردم و بلافاصله با تاکسی به فرودگاه منچستر رفتم تا به پرواز ساعت ۷ صبح به سمت دوحه برسم. ما به موقع به قطر رسیدیم اما چون سقرمان با روز ملی این کشور مصادف شده بود، ترافیک دیوانه کننده بود. راننده ابتدا ما را به استادیوم اشتباهی برد، بنابراین پنج دقیقه قبل از نیمه دوم به آنجا رسیدیم. این اتفاق چند بار دیگر هم افتاده. سال‌ها پیش برای دیدن بازی چارلتون، به دلیل ترافیک در مسیر ورزشگاه، نیمه دوم به بازی رسیدیم.» مراسم عروسی فامیل، غسل تعمید، جشن‌های تولد از جمله اتفاقاتی است که تگی در ۱۹ سال گذشته برای حفظ کارنامه افتخارآمیزش از آنها گذشته: «خانواده و دوستانم می‌دانند که اگر من را دعوت کنند و مراسمشان با یک مسابقه تداخل داشته باشد، من آنجا نخواهم بود.»
کاش دوباره به استانبول برگردم
اگر می‌توانست یکی از آن ۱۰۰۰ بازی را دوباره از نزدیک ببیند؟ او پاسخ می‌دهد: «قطعا استانبول! (فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۵). من در پایان نیمه اول بازی را ترک نکردم (زمانی که لیورپول ۳-۰ مقابل آث میلان شکست خورد)، اما دوستانی دارم که این کار را انجام دادند. این اولین فینال من در لیگ قهرمانان اروپا بود و خیلی خاص. فکر نمی‌کنم که ما هرگز چنین چیزی را دوباره ببینیم. ۴-۰ در خانه بارسلونا (در سال ۲۰۱۹) هم باورنکردنی بود. بعد آن برد ۵-۰ مقابل یونایتد در اولدترافورد و ۷-۰ در آنفیلد فصل گذشته. یکی از بازی‌هایی که باعث شد بیشتر از همه به اینکه طرفدار لیورپول هستم افتخار کنم، زمانی بود که کرتیس جونز گل زد و بچه‌های ما اورتون را در جام حذفی سال ۲۰۲۰ شکست دادند.»
پس از هزارمین بازی متوالی در برابر فارست، اعضای The Irregulars، گروه هواداری که او با آنها به بازی‌های خارج از خانه تیم سفر می‌کند، برایش جشن گرفتند.
تو ماشین دوست داری من لیورپول
چهارشنبه شب گذشته، بازی لیورپول بورنموث را در کارابائوکاپ دید و در حالی که کاملا زیر باران خیس شده بود، ساعت ۳:۳۰ صبح به خانه بازگشت: «دوستی‌های ناشی از طرفداری تیم خیلی ارزشمند است. احتمالاً بیشتر از خود فوتبال. « من فقط می‌خواهم به هر تعداد که می‌توانم بازی‌ها را از نزدیک ببینم. می‌دانم دیر یا زود یکی از مسابقه‌ها را از دست خواهم داد، چه به دلیل تصادف در بزرگراه باشد یا اینکه پرواز هواپیما یا حرکت قطاری لغو شده باشد. بعضی چیزها را نمی‌توانید کنترل کنید. اما خیلی طول می‌کشد تا چیزی من را از حضور در ورزشگاه باز دارد. بعضی از مردم ماشین یا قایق را دوست دارند. من به فوتبال و لیورپول علاقه دارم.»
طرفدار لیورپول هستید؟ بیشتر درباره تیم محبوبتان بخوانید:
دومینیک زوبوسلای و سلاح مخفی او در لیورپول: پاهای کوچک
این قسمت‌های پادکست را هم به شما پیشنهاد می‌کنیم:
اپیزود ویژه: مصاحبه با جان بارنز، ستاره سابق لیورپول و تیم ملی انگلیس
ژرارد هولیه و ماجرای خرید مهدوی‌کیا برای لیورپول
یک پاسخ