منبع: اتلتیک

زمانی که تاتنهام فصل خود را با بازی مقابل برنتفورد آغاز کرد، قرار بود شروع جدیدی برای باشگاه باشد. این اولین بازی آنژه پوستوچوغلو بود و او به چهار بازیکن جدید تیم بازی داد: گولیلمو ویکاریو، میکی فن د فن، دستینی اودوگی و جیمز مدیسون.

اما این روز یک روز خاص برای چهره‌های قدیمی هم بود. برخی از کارکنان اسپرز هنگامی که برای شروع دوره جدید به ورزشگاه رسیدند، شگفت زده شدند و با کسی برخورد کردند که انتظار دیدنش را نداشتند، شبحی از گذشته تاتنهام: فابیو پاراتیچی، مدیر اجرایی سابق اسپرز، چهار ماه پس از اینکه به خاطر رسوایی‌های مالی و دریافت حکم محرومیت مجبور به استعفا شد. پاراتیچی در جایگاه مدیران نبود و به عنوان میهمان حضور نداشت. اما به نظر می رسید که خوشحال است، از قبل با طرفداران گرم گرفته بود، امضا می‌داد و برای عکس گرفتن در آفتاب ژست می‌گرفت.

پاراتیچی هیچوقت نرفت

این یک راز نه چندان پنهان از زمان استعفای پاراتیچی بود که او واقعا ساختمان اسپرز را ترک نکرده. او هنوز هم در مورد مسائل فوتبالی به تاتنهام مشاوره می‌داد و به جستجو برای سرمربی جدید، استخدام تیم جدید و پنجره نقل و انتقالات تابستانی کمک می‌کرد. دنیل لیوی از افراد زیادی مشاوره نمی‌گیرد اما پس از یک سری موفقیت‌ها در بازار نقل و انتقالات، به طور ضمنی از پاراتیچی حمایت می‌کند، تغییری که حاصل سال‌ها تلاش اسپرز برای به خدمت گرفتن بازیکنان مناسب است.

تقریبا ۹ ماه از استعفای پاراتیچی می‌گذرد. و حتی اگر او دیگر شغل رسمی خود را در سلسله مراتب باشگاه نداشته باشد، هنوز هم یکی از چهره‌های مهم در تاتنهام است. او دیگر استراتژی یا سیاست کلی فوتبال را هدایت نمی‌کند، اما مشاوره تخصصی‌اش ارزشمند است. شهرت پاراتیچی که حالا یک سال از محرومیت اولیه او می‌گذرد، از همیشه بهتر است. سال گذشته، چند نشانه خوب در تیم را می‌توان به او نسبت داد. در حال حاضر، حداقل نیمی از تیم اسپرز به طور معمول از بازیکنان پاراتیچی تشکیل شده است و موفقیت آنها به طور موثری اعتبار او را احیا کرده. اخلاق حرفه‌ای در فوتبال به شکل عجیبی جواب می‌دهد.

رادو، ردپای جدید مرد مرموز

این هفته، با ورود رادو دراگوسین، مهاجم رومانیایی از جنوا، یکی دیگر از اهداف پاراتیچی قرار است به تاتنهام بپیوندد. او چهارمین بازیکنی است که مستقیما توسط پاراتیچی از ایتالیا به تاتنهام آورده می‌شود. پاراتیچی از زمانی که در یوونتوس بود این بازیکن را زیر نظر داشت، زمانی که برای باشگاه بخارست رگال اسپورت بازی می‌کرد، و یک نوجوان ۱۶ ساله بود.

دراگوسین قبل از اینکه نامش را به صورت بازیکن قرضی در سمپدوریا و سپس سالرنیتانا مطرح کند و سپس به صورت دایمی به جنوا برود، در رده جوانان یوونتوس قرار گرفت. مارکو اتولینی، مدیر اجرایی جنوا، سال‌ها برای پاراتیچی در یوونتوس کار می‌کرد.

این روزها عکسی در فضای آنلاین از دراگوسین، رودریگو بنتانکور و دژان کولوسفسکی در لباس تمرین یوونتوس منتشر شده است. تاریخ آن به فصل ۲۱ – ۲۰۲۰ باز می‌گردد که هنوز دوران امپراتوری پاراتیچی در تورین بود. بنتانکور و کولوسفسکی پیش از این برای تیم آندره‌آ پیرلو به میدان رفته بودند و دراگوسین که هنوز در نوجوانی به سر می‌برد، به زور خود را در عکس جا کرده بود. در نهایت، دراگوسین هرگز نتوانست به عنوان بازیکن اصلی یوونتوس به بنتانکور و کولوسوسکی بپیوندد. مسیر او شباهت‌های بیشتری به کریستین رومرو دارد: قبل از اینکه نامش را در جای دیگری از سری‌آ مطرح کند، ابتدا به صورت قرضی و سپس به صورت دایمی به یوونتوس رفت. رومرو از جنوا خریداری شد، به جنوا قرض داده شد و سپس به آتالانتا قرض داده شد، و آتالانتا قبل از فروش او به اسپرز به قیمت ۴۲.۵ میلیون دلار، گزینه خریدش را فعال کرد.

تاتنهام بی‌تجربه؟

منتقدین ممکن است تاتنهام را به کم تجربگی متهم کنند. با این حال به نظر می‌رسد که تاتنهام و پاراتیچی از این بی‌تجربگی سود برده‌اند. زیرا اسپرز با هدف قرار دادن بازیکنانی که پاراتیچی در یوونتوس داشت، رومرو، کولوسفسکی و بنتانکور که در بازار معمول پرمیرلیگ چیزی حدود ۱۵۰ میلیون پوند قیمت داشتند را با مجموع قیمت تقریبا ۹۰ میلیون پوند به لندن اورده. دو پنجره – تابستان ۲۰۲۱ و ژانویه ۲۰۲۲  در اولین فصل رسمی پاراتیچی در اسپرز بهترین استخدام‌هایی بودند که باشگاه در دهه گذشته انجام داده است.

پیش از انتصاب نونو اسپریتو سانتو، سرمربی تیم که اختیارات چندانی نداشت و تنها توانست ۱۰ بازی لیگ را پیش از آنکه لیوی سراغ آنتونیو کونته برود دوام بیاورد، پاراتیچی   در ژوئن ۲۰۲۱ نیز با افت و خیزهایی مواجه شد.

به همین دلیل بود که بسیاری از طرفداران اسپرز از رفتن او خوشحال شدند، زمانی که فدراسیون فوتبال ایتالیا حکم محرومیت ۳۰ ماهه او را به خاطر “رسوایی مالی” در زمان حضورش در یوونتوس صادر کرد. اسپرز همان موقع می‌خواست درخواست تجدیدنظر کند و لیوی هنوز او را مسئول مرحله اولیه استخدام جانشین کونته می‌دانست. اما زمانی که فیفا محرومیت پاراتیچی  را در سراسر جهان تمدید کرد، پاراتیچی  مجبور شد از وظایف خود کنار برود.

پاراتیچی نمی‌بازد!

احساس می‌شد پاراتیچی  در این نبرد به طور بالقوه، حرفه خود را از دست داده است. اما یک هفته بعد، او یک پیروزی قانونی مهم به دست آورد که او را برای کاری که اکنون انجام می‌دهد آماده کرد. جدا از درخواست او از فدراسیون ایتالیا در مورد خود محرومیت، درخواست او از فیفا در مورد میزان محرومیتش بود. به طور خلاصه، ممنوعیت اولیه FIGC از ژانویه ۲۰۲۳ یک “محدودیت موقت” بود که مانع از انجام فعالیت‌های مختلف پاراتیچی  به عنوان یک مقام فوتبالی می‌شد. او نمی‌توانست در جلسات مختلف نماینده باشگاه باشد، نمی‌توانست در طول مسابقات به رختکن برود و غیره.

زمانی که کمیته انضباطی فیفا محرومیت پاراتیچی  را در ۲۴ مارس ۲۰۲۳ تمدید کرد، این کار را نه تنها به صورت محلی بلکه به صورت بین‌المللی انجام داد و پاراتیچی  را از تمام فعالیت‌های فوتبالی در سراسر جهان منع کرد. پاراتیچی  از این تمدید به کمیته استیناف فیفا شکایت کرد و در ۲۷ آوریل، یک هفته پس از استعفا از تاتنهام، درخواست استیناف او تایید شد. او تا زمانی که در شرایط خاصی برای یک باشگاه فعالیت نمی‌کرد، آزاد شد که دوباره در فوتبال کار کند. فراتر از جزئیات کاری که از آن محدود شده بود، کارهای زیادی بود که می‌توانست انجام دهد.

از آن زمان، پاراتیچی  آزاد بود که به لیوی مشاوره دهد و به تاتنهام در طول تابستان داغی که با آن مواجه بودند، کمک کند. بنابراین پاراتیچی  به تقسیم زمان خود بین تورین و لندن ادامه داد و به اسپرز در مقام غیررسمی خود مشاوره داد و هر زمان که اسپرز به او نیاز داشت به لندن بازگشت. بعضی از کارکنان وقتی دوباره در محل تمرین با او برخورد کردند تعجب کردند، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده بود!

این مرد هست، همچنان هست

در پایان فصل گذشته، پاراتیچی توصیه‌های خود را در مورد گزینه‌های مربیگری تاتنهام ارائه داد. یکی از نامزدها به این دلیل انصراف داد که نتوانسته بود کاملا مطمئن باشد چه کسی مسئول امور فوتبال در تاتنهام است.

این بدان معنا نیست که پاراتیچی  از زمان استعفایش باشگاه را اداره می‌کند. اگر چنین بود، لوییس انریکه، گزینه مورد نظر پاراتیچی، به جای پوستوچوغلو به عنوان سرمربی انتخاب می‌شد. اما حتی پس از انتصاب پوستوچوغلو ، پاراتیچی همچنان در مورد جذب بازیکن به خصوص قبل از تشکیل ساختار جذ جدید  نظر می‌داد و آنها بیش از هر زمان دیگری به تخصص او نیاز داشتند. یوهان لانگ که حالا پاراتیچی با او همکاری می‌کند، تا ماه اکتبر به عنوان مدیر فنی در باشگاه مستقر نشده بود.

پاراتیچی روی امضای جیمز مدیسون کاملا تاثیرگذار بود و او را متقاعد کرد که پیش از نیوکاسل یونایتد به اسپرز بپیوندد. او تلاش کرد تا آلخو ولیز را از روزاریو سنترال بگیرد. امضای ویکاریو از امپولی مورد تایید پاراتیچی قرار گرفت، اگرچه پوستوچوغلو از همان اول او را جلوتر از دیگر نامزدهای این نقش انتخاب کرده بود.

اگر اوضاع فوتبالی به این خوبی نبود چه؟

هر امضای موفق هزار پدر دارد اما در مسیر تابستان اسپرز، همه چیز به پاراتیچی باز می‌گردد. (تیمو ورنر که این هفته به صورت قرضی از RB لایپزیگ آمد، نمونه نادری از امضای قرارداد اسپرز در این فصل است که توسط پاراتیچی تنظیم نشده بود.)

موفقیت امضاهای تابستان – و آنهایی که پاراتیچی قبلا ساخته بود – به بازسازی تصویر او کمک کرده است. هیچ چیز در فوتبال سریع‌تر از آنچه در زمین اتفاق می‌افتد، برداشت‌ها را تغییر نمی‌دهد. و این نیم فصل یک موفقیت شخصی برای پاراتیچی بوده است، حتی اگر او آن را در موقعیت نسبتا غیرمعمول نداشتن نقش رسمی در یک باشگاه گذرانده باشد. او اغلب در بازی‌های اسپرز (به عنوان میهمان دوستان و نه باشگاه) دیده می‌شود و گل‌ها را طوری جشن می‌گیرد که انگار هنوز در اسپرز یک مدیر کلیدی است، طرفداران پر و پا قرصی دارد و برای عکس و امضا وقت می‌گذارد.

حالا جزئیات رسوایی “پلاسوالنزا”، هزینه‌های گزاف انتقال، قراردادهای عجیب، همه و همه در تاریخ محو شده‌اند. حتی پرونده علیه پاراتیچی هم به آرامی در ایتالیا در جریان است و هیچ وعده‌ای برای محاکمه به این زودی‌ها داده نشده است.

فصل گذشته، بسیاری از افرادی که با تاتنهام در ارتباط بودند، احساس می‌کردند همکاری باشگاه با پاراتیچی و ایستادن آن‌ها در کنار او با وجود محرومیت، لکه ننگی برای باشگاه است. اما در نهایت لکه‌ها می‌توانند از بین بروند.

هیچ کدام از این‌ها به این معنی نیست که کاری که پاراتیچی در یوونتوس انجام داد درست بوده، یا اینکه تصمیم تاتنهام برای بازسازی باشگاه در سال ۲۰۲۱ برای آوردن او بسیار هوشمندانه یا دوراندیشانه بوده. آوردن پاراتیچی در زمانی که اتهامات یوونتوس بر او سایه افکنده بود، هنوز هم می‌توانست حاشیه‌های ناخواسته زیادی را برای اسپرز به همراه داشته باشد، اگر نتایج داخل زمین نمی‌توانست آن را توجیه کند.

اگر تاتنهام را دوست دارید، بیشتر درباره‌اش بخوانید:
سبک فوتبال تاتنهام جدید