” چطور می‌توانید چنین بازی مهمی را در روز شنبه ساعت ۱۲.۳۰ ظهر برگزار کنید؟” یورگن کلوپ در واکنش به زمان برگزاری مسابقه منچسترسیتی – لیورپول می‌گوید : ” صادقانه بگویم , افرادی که این تصمیمات را می‌گیرند , نمی‌توانند بفهمند فوتبال یعنی چه.”

حرف‌های کلوپ در کنفرانس مطبوعاتی قبل بازی یک نکته دارد . هفته بیست وششم لیگ برتر با آنچه در چند سال اخیر به یکی از حساس‌ترین روزهای فصل لیگ برتر تبدیل شده است , تناسبی ندارد . با این حال ممکن است دیگران نظرات کلوپ را بشنوند یا بخوانند، به تاریخچه این رقابت بین منچسترسیتی و لیورپول نگاهی بیندازند و به این نتیجه برسند که این بازیکن‌ها حالت‌های مختلفی را تجربه کرده‌اند.

این دیدار که در ورزشگاه اتحاد برگزار می‌شود، اول قرار بود ساعت ۵ و نیم عصر شنبه شروع شود اما به دلیل نگرانی از ازدحام جمعیت که به بازی‌های اخیر دو باشگاه لطمه زده است، به وقت دیگری موکول شد .

اگر چه ترسیم یک ارتباط مشخص بین ساعت بازی و ازدحام جمعیت ممکن است خیلی امکان‌پذیر نباشد، اما این نگرانی‌ها را باید در چارچوب رقابتی دید که در طول بیش از یک دهه گذشته شدت گرفته است.

منچسترسیتی – لیورپول: رقابت بازیکنان

یکی از جاهایی که شدت این رقابت همیشه مشخص نیست، داخل زمین است. برخلاف دوئل‌های قدیمی لیگ برتر، به ویژه نبرد بین منچستریونایتد و آرسنال در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، دوران منچسترسیتی – لیورپول به خاطر این که برخی از بازیکنان بیش از حد با هم صمیمی بوده‌اند چندان پر درگیری نبوده.

کوین دی بروینه قبلا در مصاحبه‌ای گفته بود که او و ویرجیل فن دایک از لیورپول به خوبی همدیگر را از نزدیک می شناسند. در واقع این دو همانند همسرانشان، میشل لاکروا و ریکه نوویتگداگت، دوستان نزدیکی هستند.

ناتان آکه هم در تیم ملی هلند با فن دایک حسابی رفیق است و این دو در تعطیلات تابستانی با دی بروینه عکس یادگاری‌های زیادی داشتند. جک گریلیش از سیتی و اندی رابرتسون از لیورپول هم در گذشته با هم در لاس وگاس دیده شده‌اند، البته بیشتر به این دلیل که آنجا دوستان مشترکی دارند.

دو بازیکن نسبتا جدید یعنی دومنیک سوبوسلای و ارلینگ هالند از زمان حضورشان در باشگاه اتریشی ردبول سالزبورگ به هم نزدیک بوده‌اند، در حالی که خولین آلوارز و الکسیس مک آلیستر در دسامبر گذشته در کنار هم در تیم ملی آرژانتین قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرده‌اند.

هر تیم یک گروه پرتغالی زبان دارد. دیوگو ژوتا اوایل امسال گفته بود که اگر بتواند یکی از هموطنانش را برای پیوستن به لیورپول انتخاب کند، آن بازیکن برناردو سیلوا خواهد بود. و هنگامی که آلیسون در سال ۲۰۱۸ به آنفیلد آمد، دروازه بان سیتی، ادرسون، او را برای ناهار بیرون برد تا با وجود رقابت آنها برای تصاحب شماره ۱ برزیل، به استقبال او در شمال غربی انگلستان برود. این دو بخشی از گروهی از برزیلی‌ها از جمله فرناندینیو، روبرتو فیرمینو، فابینیو و فرد بودند که در طول حضورشان در انگلستان مدام با هم به میهمانی و رستوران می‌رفتند.

با این حال، به طور کلی، برای بازیکنان این دو باشگاه کمتر اتفاق می‌افتد که خارج از فوتبال با یکدیگر معاشرت کنند، به خصوص بازیکنان انگلیسی.

رستوران سنت جورج پارک محل دیگیری بین رحیم استرلینگ و جو گومز در نوامبر ۲۰۱۹ بود.البته درگیری فقط ۱۰ تا ۱۵ ثانیه طول کشید، وقتی گومز رفت تا با او دست بدهد استرلینگ به تندی گفت: ” فکر می‌کنی خیلی مرد بزرگی هستی؟” یکی از شاهدان در آن زمان به اتلتیک گفته بود: ” استرلینگ مثل یک بچه رفتار می کرد.”

این حادثه به سرعت به فراموشی سپرده شد و استرلینگ، وینگر آن زمان سیتی در مسابقه انتخابی قهرمانی اروپا مقابل مونته نگرو در تیم ملی در کنار جو گومز بازی کرد. با این حال تصادفی نبود که این اتفاق در پی پیروزی ۳ بر یک لیورپول مقابل سیتی در آنفیلد رخ داد.

رقابت بین مربی ها و کارکنان

همانند بازیکنان، همیشه این حس وجود داشته که دو سرمربی در مقایسه با همتایان خود در رقابت‌های گذشته، بسیار دوستانه‌تر با هم رفتار می‌کنند. دشمنی آشکار بین سرآلکس فرگوسن از منچستریونایتد و آرسن ونگر از آرسنال در اوج خود به ندرت در سال‌های اخیر بین مربیان باشگاه‌ها تکرار شده است و تقابل‌های لفظی کلوپ و گواردیولا به طور کلی چندان جنجالی نبوده.

کلوپ معمولا با خوشحالی گواردیولا را بهترین مربی جهان توصیف کرده است. گواردیولا بارها گفته که لیورپول بزرگ‌ترین رقیب او در دوران مربیگری‌اش است و تاکید کرده که او و کلوپ یکدیگر را برای بهتر شدن در کارشان تحت فشار قرار داده‌اند. با این حال جای تعجب نیست که خیلی‌ها از این تعریف و تمجیدها به عنوان یک احترام سرد یاد می‌کنند..

شاید این یک احترام سرد باشد اما به هر حال احترام است، همان طور که واکنش گواردیولا به قهرمانی لیورپول در لیگ قهرمانان در سال ۲۰۱۹ نشان داد. مدت کوتاهی پس از سوت پایان آن مسابقه، گواردیولا با لی نابس، رئیس سابق دپارتمان فیزیوتراپی سیتی که در لیورپول کار می‌کرد تماس گرفت و از او خواست تا تلفن را به کلوپ برساند تا بتواند به او تبریک بگوید.

اما این اختلاف بین کارکنان دو باشگاه، موضوعی است که کم‌تر به آن پرداخته شده. دو نفر از چهره‌های کلیدی لیورپول در بخش استعداد یابی و استخدام بازیکن یعنی دیو فلوز، رئیس بخش و بری هانتر، مدیر ارشد، در سال ۲۰۱۲ از سیتی به لیورپول آمدند. جولیان وارد پیش از رفتن به آنفیلد مسئول استعدادیابی سیتی در آمریکای جنوبی بود که در نهایت به سمت مدیر ورزشی لیورپول رسید.

استیو تورپی، مربی سیتی در رده‌های سنی ۱۵ تا ۲۱ سال تا همین اواخر و دارن هیوز، مربی زیر ۱۶ سال سیتی حالا در لیورپول هستند. هر دوی آنها پیش از این زیر نظر رودولفو بورل کار می‌کردند که پیش از تبدیل شدن به یکی از دستیاران گواردیولا در پست‌های کلیدی آکادمی لیورپول کار می کرد و علاقه خاصی به استرلینگ جوان داشت. این علاقه بعدا به یک انتقال ۴۹ میلیون پوندی به اتحاد در سال ۲۰۱۵ ختم شد.
با این حال شکایت باشگاه‌ها از کارکنان یکدیگر منجر به یکی از جنجالی‌ترین قسمت‌های رقابت بین دو باشگاه شده: ماجرای هک شدن پایگاه داده استخدام بازیکن سیتی. در تابستان ۲۰۱۳، منچسترسیتی پس از انجام تحقیقاتی در مورد نقض سیستم‌های استعدادیابی خود و متعاقبا طرح شکایت، دریافت ۱ میلیون پوند غرامت  از لیورپول را پذیرفت. گفته می‌شود سه عضو ارشد دپارتمان استخدام بازیکن لیورپول در یک دوره هشت ماهه از ژوئن ۲۰۱۲ به صورت غیرقانونی به پایگاه داده سیتی دسترسی پیدا کرده‌اند. فالو و وارد دو تن از اعضای استعدادیابی لیورپول بودند که گفته می‌شود در این ماجرا دست داشته‌اند. این غرامت بدون اینکه باشگاه یا افراد متهم مسئولیت خطا یا تخلفی را بپذیرند، پرداخت شد.

پنج ماه پس از فاش شدن این ماجرا در سال ۲۰۱۹، اتحادیه فوتبال انگلستان اعلام کرد که لیورپول به دلیل “مرور زمان” و توافق بین دو باشگاه با هیچ اقدام انضباطی مواجه نخواهد شد. توافقات محرمانه دو باشگاه باعث شد در طول سال‌ها اطلاعات کمی در مورد این پرونده منتشر شود.

رقابت منچسترسیتی – لیورپول در لایه هیات مدیره

ماجرای هک پایگاه داده سیتی نمادی از رقابت عصر مدرن بین دو باشگاه است که توسط افراد پشت صحنه انجام می‌شود. اگر تنش‌ها در طول یک دهه گذشته یک جا افزایش داشته باشد، آن یک جا به هیات مدیره باشگاه‌ها مربوط است.

البته همیشه این طور نبوده. زمانی که ماه آبی سیتی در ابتدای دهه گذشته در حال طلوع بود، تمرکز مدیرعامل وقت آنها، گری کوک، بیشتر روی اولدترافورد بود تا آنفیلد. کارکنان به جاه طلبی‌های کوک در مورد تلاش برای برتری مقابل منچستریونایتد طعنه می زدند.

با این حال، با از بین رفتن چالش سرنگونی همسایه، رقابت با لیورپول به طور فزاینده‌ای در اولویت قرار گرفت.

برخی منابع می‌گویند شروع کننده همه این اتفاقات گرت بری بود که قرار بود در تابستان ۲۰۰۹ از آستون ویلا به لیورپول بپیوندد اما در نهایت به سیتی رفت. در آن زمان سیتی هنوز منتظر بود تا به جمع ۴ تیم برتر فوتبال انگلیس برسد و به لیگ قهرمانان راه پیدا کند. برخی این حرکت بری را اولین نشانه‌ رقابت سیتی با لیورپول در بازار نقل و انتقالات می‌دانند. رافا بنیتز، مربی وقت لیورپول از این تصمیم بری به شدت انتقاد کرد و مدعی شد که “تنها یک دلیل وجود دارد که یک بازیکن بخواهد به منچسترسیتی برود و آن هم پول است”.

در تابستان ۲۰۱۱، زمانی که سیتی قرارداد ۴۰۰ میلیون پوندی حق نامگذاری استادیوم را با شرکت هواپیمایی الاتحاد مستقر در ابوظبی اعلام کرد، جان هنری مالک لیورپول به طعنه در توییتر نوشت: “پیشنهاد بازنده چقدر بود؟”  یان ایر که در آن زمان مدیرعامل باشگاه لیورپول بود، در ادامه قرارداد هواپیمایی اتحاد را “عجیب” توصیف کرد و صراحتا مشروعیت آن را تحت مقررات تازه وضع شده مالی یوفا زیر سوال برد.

اظهارات هنری و آیر نه تنها از سوی کسانی که در پست‌های ارشد در اتحاد بودند بسیار تهاجمی تلقی شد بلکه مدیران سیتی آن را به عنوان نوعی تحقیر عمومی در نظر گرفتند. اظهارات پیتر مور اندکی پس از انتصابش به عنوان مدیرعامل لیورپول در سال ۲۰۱۷ که گفت “صرف ۱۰۰ میلیون پوند هزینه کردند فقط به این دلیل که منچستر سیتی ۱۰۰ میلیون پوند هزینه می‌کند” – واکنش مشابهی را به همراه داشت.

در حالی که سیتی پیش از این به عنوان رقیبی برای باشگاه‌های مطرح انگلیسی در معاملات تجاری بزرگ در نظر گرفته نمی‌شد آنها به فاصله کوتاهی با بهره گیری از مزایای یک استراتژی منطقه‌ای و انتخاب اسپانسرهای محلی وارد یک فضای به شدت رقابتی شده‌اند.
موفقیت در زمین – مثلا بردن سه گانه فصل گذشته – هم به ربودن این رقابت کمک می‌کند. اما از نظر سیتی، تسلط آنها بر فوتبال انگلیس در طول یک دهه گذشته به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد، به خصوص زمانی که با لیورپول رقابت می‌کنند.

پس از پیروزی یک بر صفر فصل گذشته لیورپول مقابل سیتی در آنفیلد، یکی از مهم‌ترین اتفاقات بین دو باشگاه رقم خورد؛ زمانی که بینندگان تلویزیونی احساس کردند اظهارات کلوپ درباره قدرت مالی سه باشگاه سیتی، نیوکاسل یونایتد و پاری سن ژرمن به دلیل مالکیت هر سه باشگاه توسط مالکان عرب بوده. از نظر هواداران سیتی، این موضوع نوعی بیگانه هراسی و حمله به مالکان عرب از سوی کلوپ بود.

کلوپ در پاسخ به این نگاه گفت: ” من از خودم به خاطر این اظهار نظر متنفرم. گاهی اوقات چیزهایی می‌گویید و بعد متوجه می‌شوید که “اوه خدای من، این را می‌شود جور دیگری هم درک کرد”، اما این یکی از آن لحظات نبود.”

لیورپول و کلوپ به شدت این اتهامات را رد کردند و باشگاه به خاطر گزارش‌های برخی رسانه‌ها از آنها شکایت کرد، اما کل ماجرا مثال دیگری از شک و تردید در آنفیلد در مورد نحوه عملکرد تجاری سیتی بود. هیچ یک از این سوءظن‌ها، که اولین بار توسط هنری و آیر در سال ۲۰۱۱ مطرح شد، از آن زمان و به خصوص با توجه به متهم شدن سیتی به بیش از ۱۰۰ مورد نقض مقررات مالی توسط لیگ برتر در اوایل امسال، فروکش نکرده است.

در سطح هیات مدیره، خطوط جنگی که مدت‌ها پیش کشیده شده، دست نخورده باقی مانده. بیلی هوگان، مدیرعامل لیورپول، نقشی کلیدی در تلاش‌های اخیر برخی از باشگاه‌های لیگ برتری برای محدود کردن قرارداهای قرضی بین باشگاه‌های با مالکان مشترک داشت. اگرچه پس از جلسه روز سه شنبه در مقر سازمان لیگ گمانه زنی‌های زیادی در مورد اینکه کدام باشگاه‌ها به این پیشنهادها رای مثبت و منفی داده‌اند، مطرح شد، اما تعجبی نداشت که دو گروه مسلط در فوتبال انگلیس در طول پنج سال گذشته در نقطه مقابل هم در این رای گیری قرار داشته باشند.

رقابت در لایه طرفداران

جای تعجب نیست که برخی به روابط سمی منچسترسیتی – لیورپول در پشت صحنه نگاه کنند و از افزایش حس تنش در میان هواداران در زمان مسابقه بترسند.

اولین مساله در ژانری که به طرز عجیبی خاص این مسابقه است، در سال ۲۰۱۴ و در آستانه بیست و پنجمین سالگرد فاجعه هیلزبورو اتفاق افتاد.

با توجه به اهمیت مسابقه در آن فصل، مسئولان سیتی تلاش کردند نشان بدهند که برای ماجرای فاجعه هیلزبرو و قربانیانش احترام قائل هستند. سیتی یک آگهی تمام صفحه را در روز مسابقه لیورپول با پیام YNWA 96 چاپ کرد، هواداران بنری را در دست داشتند که همین پیام رویش درج شده بود و مایک سامربی بازیکن سابق سیتی قبل از شروع مسابقه یک دسته گل آبی و سفید روی زمین گذاشت. در آن روز هواداران سیتی احساس کردند که باشگاه و هواداران لیورپول رفتاری “بی ادبانه” دارند، حتی زمانی که لیورپول ۳ بر ۲ برنده شد و امیدهای قهرمانی سیتی را به شدت از بین برد، اتوبوس حامل هواداران سیتی در راه بازگشت به منچستر مورد حمله قرار گرفت. در حالی که این داستان پوشش رسانه‌ای چندانی نداشت، بسیاری در منچستر بر این باورند که از همان روز روابط بین فن بیش‌های دو باشگاه واقعا تیره شد. اگرچه آن حادثه چندان مورد توجه قرار نگرفت، اما نمی‌توان در مورد حمله به اتوبوس منچسترسیتی قبل از اولین دیدار مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۱۸ – ۲۰۱۷ چیزی نگفت.

سیل سکه‌ها، بطری‌ها، گلوله‌های منور و موشک‌های آتش بازی به شیشه‌های اتوبوس آسیب جدی رساند و سیتی مجبور شد یک اتوبوس دیگر برای سفر تیم تهیه کند. گواردیولا همان موقع با طعنه به پلیس گفت: ” ممنونم که از ما محافظت کردید، خیلی متشکرم.”

پس از تساوی ۲ بر ۲ در آنفیلد در سال ۲۰۲۱ و سپس پرتاب سکه به سمت گواردیولا در جریان بازی‌های فصل گذشته، لیورپول تحقیقاتی انجام داد و اعلام کرد شواهد قطعی کافی برای تایید ادعاها پیدا نکرد.

با این حال یکی از بزرگ ترین نگرانی‌ها، افزایش تعداد اتفاقات ناخوشایند بین خود طرفداران است.

پیش از دیدار نیمه نهایی جام حذفی فوتبال انگلیس ۲۰۲۲ در ومبلی، یک دقیقه سکوت برای قربانیان هیلزبورو توسط برخی از هواداران سیتی به هم خورد و دیدار فصل گذشته لیگ برتر در آنفیلد با شعارها و نوشته‌های توهین آمیز هواداران سیتی در ارتباط با فاجعه هیلزبورو تحت تاثیر قرار گرفت.

سیتی علنا به خاطر شعارهای هوادارانش در ومبلی عذرخواهی کرد و قول داد که با تمام دارندگان بلیط فصلی و اعضای باشگاه تماس بگیرد تا “تاکید کند که این نوع شعارهای نفرت انگیز جایی در فوتبال ندارد”.

سپس در جریان دیدار رفت مرحله یک چهارم نهایی کارابائو کاپ که در اتحاد برگزار شد، یکی از هواداران ۱۵ ساله سیتی که پایین‌تر از محل استقرار هواداران لیورپول نشسته بود، پس از برخورد یک لیوان آبجو که پر از سکه بود، از ناحیه سر دچار آسیب‌دیدگی شد. هوگان مدیرعامل لیورپول شخصا از خانواده این دختر عذرخواهی کرد. یک هوادار سیتی هم از اتحاد اخراج شد. پیش از این بازی، هر دو باشگاه در تلاش برای بهبود روابط با دو گروه بزرگ هواداری سیتی و و لیورپول دیدار کردند. اما چنین اقداماتی نتوانست جلوی تشدید حوادث تاسف بار و ناخوشایند را بگیرد.

در حال حاضر تصور اینکه دو مجموعه هواداران در پشت یک پیام همبستگی متحد شوند، سخت است اما غیرممکن نیست؛ درست مانند زمانی که در سال ۲۰۱۳ بنری با عنوان “دیگر کافی است” در اعتراض به افزایش قیمت بلیت در میان هواداران دو تیم دست به دست شد.

منبع: اتلتیک