دن شلدون و گرگ ایوانز/ اتلتیک

در دنیای فوتبال یک سری معاملات عادی وجود دارد و یک سری معاملات کلان. پیوستن لیونل مسی به اینتر میامی یک قرارداد فوتبالی بزرگ بود. قراردادی که می‌توان از زوایای مختلف بزرگی‌اش را بررسی کرد.

مسی این روزها در حال مذاکره برای توافق تقسیم سود با اپل تی وی است. این بازیکن ۳۶ ساله همچنین در اینتر میامی سهام دریافت خواهد کرد که پس از پایان دوران حضورش در این باشگاه فعال می‌شود. او در صف دریافت سهم از سوی آدیداس، اسپانسر و سازنده کیت او برای MLS  هم هست.

نتیجه: با وجود اینکه مسی به عنوان بازیکن آزاد پاری سن ژرمن را ترک کرد، انتقال او با یک قرارداد فوتبالی به میامی ماه‌ها طول کشید. باشگاه آمریکایی از مدت‌ها قبل در حال مذاکره همه جوانب قرارداد برای به خدمت گرفتن کاپیتان تیم ملی آرژانتین بود. یک معامله کلان چنین ویژگی‌هایی دارد.

ویژگی‌های یک قرارداد فوتبالی 

در نقل و انتقالات کلان، پول دیگر فقط به معنای توافق بر سر حقوق و دستمزد نیست و جنبه های تجاری دیگری هم باید در نظر گرفته شود تا بازیکنانی که درگیر چنین قراردادهایی هستند، قدرت نفوذ بیشتری داشته باشند. بنابراین در حال حاضر توافق بر سر شرایط شخصی قبل از ارائه پیشنهاد رسمی به باشگاه مبدا، مهم‌ترین بخش یک ترنسفر برای یک بازیکن بزرگ است. و خب در چنین شرایطی رسیدن به مرحله‌ای که هم باشگاه خرید کننده و هم بازیکن از شرایط راضی باشند، بسیار پیچیده شده است.

یان آیر، مدیر عامل سابق لیورپول که حالا برای باشگاه نشویل اس سی در لیگ امریکا کار می‌کند می‌گوید:” ما کارهای زیادی انجام می‌دهیم و سعی می‌کنیم تا جایی که می‌توانیم داده‌های مقایسه‌ای ایجاد کنیم. استفاده از این رویکرد، نزدیک شدن سریع‌تر به یک بحث منطقی را آسان‌تر می‌کند.گاهی اوقات ایجنت بازیکن می‌گوید بازیکن آن‌ها بهتر از بازیکنان دیگر در بازار است و این یعنی باید پول بیشتری به آن‌ها پرداخت کنید،.”

مورد جک گریلیش

در نهایت اگر باشگاه در این شطرنج خوب بازی کند، بازیکن مورد نظر خود را به دست می‌آورد. درست مثل کاری که منچسترسیتی با ارلینگ هالند در تابستان گذشته انجام داد یا رئال مادرید با جود بلینگهام در تابستان امسال .آیر می‌گوید: ” هیجان تکمیل معامله فوق العاده است.”

پیش از انتقال ۱۰۵ میلیون پوندی (۱۳۴ میلیون یورویی) دکلن رایس از وستهام به آرسنال، جک گریلیش گران‌ترین بازیکن انگلیسی لیگ برتر بود که در سال ۲۰۲۱، ۱۰۰ میلیون پوند برای منچسترسیتی هزینه داشت.

بازیکن سابق آستون ویلا مدتی در رادار سیتی بود. هنر این معامله، به ویژه از دیدگاه ویلا، متفاوت‌تر از آن بود که شرط آزادی او برآورده شود. بند آزادی ۱۰۰ میلیون پوندی در قرارداد پنج ساله‌ای که او در سال ۲۰۲۰ با ویلا امضا کرد، درج شد و نکته کلیدی این بود که این قرارداد محرمانه بود که به نفع طرف ویلا کار می کرد زیرا آن‌ها در آن مقطع تمایلی به فروش او نداشتند. با این حال، اگر یک باشگاه ارزش کامل را پیشنهاد می‌کرد، ویلا کار خاصی نمی‌توانست انجام دهد.

ویلا با وجود تایید پیشنهاد سیتی به مدت پنج روز آن را نپذیرفت. کریستین پورسلو، مدیر اجرایی ویلا، از این زمان برای متقاعد کردن گریلیش برای ماندن استفاده کرد و به او پیشنهاد قرارداد جدید و افزایش حقوق داد.

آن‌ها حتی تلاش کردند قراردادهایی را با بازیکنان جدید امضا کنند تا جاه طلبی خود را به گریلیش نشان دهند: امیلیانو بوئندیا، دنی اینگس و لئون بیلی همگی در همان مقطع از راه رسیدند.

قرار بود بند آزادی گریلیش در ۷ اوت منقضی شود – تقریبا یک هفته پس از پیشنهاد ۱۰۰ میلیون دلاری سیتی – و ایده این بود که اگر ویلا بتواند چند روز دیگر ماجرا را کش بدهد، آن ها قدرت بیشتری پای میز مذاکره خواهند داشت.

آن ها مذاکراتی را با باشگاه‌های دیگر از جمله رئال مادرید برای جلب توجه بیشتر و ایجاد یک جنگ تبلیغاتی شروع کردند. اما نمایندگان گریلیش برای ویلاروشن کردند که او فقط می خواهد به سیتی بپیوندد. در نهایت همه طرفین به توافق رسیدند که البته بخشی از این توافق به دلیل رابطه قوی گریلیش با ویلا و مدت حضور او در این باشگاه بود.

فن دایک ۲۵ میلیون ارزان‌تر

آیر در مورد پیچیدگی نقل و انتقالات پرحاشیه می گوید: ” تفاوت این است که وقتی می‌خواهید بزرگ‌ترین بازیکنان را جذب کنید، همیشه بیش از یک باشگاه علاقمند وجود دارد.  همیشه دو یا سه باشگاه در تلاش برای انجام یک معامله هستند. بنابراین اینطور نیست که لیورپول در حال مذاکره با ایجنت باشد و تماس دیگری با نماینده بازیکن گرفته نشود. در نهایت این ایجنت و بازیکن هستند که دست بالا را دارند.”

لس رید، نایب رئیس سابق ساوتهمپتون، در ژانویه ۲۰۱۸ درگیر مذاکره برای فروش ویرجیل فن دایک به لیورپول بود، در طول پنجره نقل و انتقالات تابستانی ۲۰۱۷، لیورپول فن دایک را هدف قرار داده بود اما آن‌ها چندان زیرک نبودند جوری که پیشنهادات اولیه و نوع مذاکره مستقیم با بازیکن ساوتهمپتون را عصبانی کرد. در آن زمان، ساوتهمپتون گفت که آن‌ها از لیورپول برای رویکرد غیر حرفه‌ای‌شان به لیگ برتر شکایت خواهند کرد. مدیران آنفیلد با انتشار بیانیه‌ای از مالک، هیات مدیره و هواداران ساوتهمپتون “به خاطر هرگونه سوتفاهم” عذرخواهی و اعلام کردند “به هر گونه علاقه به این بازیکن پایان داده‌اند”. اما در ژانویه ۲۰۱۸، فن دایک با ۷۵ میلیون پوند – ۲۵ میلیون پوند بیشتر از آنچه لیورپول می‌خواست هفت ماه قبل بپردازد – به لیورپول رفت که برای یک مدافع رکوردی جهانی بود.

رید می گوید: ” حقیقت این است که لیورپول هیچ وقت (در تابستان) هیچ پیشنهادی نداد. صرفا ارتباطات شفاهی در جریان بود که ما ۵۰ میلیون پوند می‌گیریم، اما من می‌توانستم به صورت بازیکن نگاه کنم و بگویم: ” من یک ایمیل یا یک تکه کاغذ ندارم که بگویم آن‌ها ۵۰ میلیون پوند پیشنهاد داده‌اند.”

با نزدیک شدن به پایان قرارداد یک بازیکن، یک وکیل به سفارش ایجنت او مامور می‌شود تا قرارداد را مرور کند. برخی آژانس‌های نقل و انتقال بازیکن، وکیل داخلی ویژه این جور کارها دارند، اما همیشه اینطور نیست. نقش وکیل در این مرحله این است که مطمئن شود بازیکن می‌داند چه چیزی را امضا می‌کند. در بزرگ‌ترین نقل و انتقالات که شامل بهترین بازیکنان می‌شود، گنجاندن هزاران بند و توافقنامه تجاری کاملا رایج است.

یک قرارداد استاندارد وجود دارد که همه بازیکنان لیگ برتر باید هنگام پیوستن به یک تیم امضا کنند، اما بخشی که اکثر ایجنت‌ها یا وکلا سراغش می‌روند چیزی است که به عنوان “برنامه دو”  یا متمم قرارداد شناخته می‌شود. اینجا جایی است که پر است از بندهای اضافی از جمله پاداش‌ها. قراردادهای استخدامی بازیکنان فوتبال به ویژه در باشگاه‌های سرشناس، هر روز دقیق‌تر و ظریف‌تر می‌شوند. گه گاه متمم یک قرارداد می‌تواند در ۳۰، ۴۰، ۵۰ صفحه ادامه پیدا کند.

یکی از نکات ظریف یک معامله چیزی است که “ظاهر” آن را می‌سازد. داشتن پاداش در یک قرارداد برای بازیکنان عادی است. به این معنی که انجام تعداد مشخصی بازی می‌تواند منجر به افزایش حقوق شود. با این حال، یک باشگاه ممکن است ظاهر این بند را با عنوانی تعریف کند که با باشگاه دیگر کاملا متفاوت باشد. یکی از ایجنت‌های فعال در لیگ برتر که به دلیل ملاحظات حقوقی به صورت ناشناس صحبت می‌کند، می‌گوید در بندهای متمم قرارداد بازیکنش با یکی از تیم‌های لیگ برتری اینطور آمده بود که بازیکن اگر در یک بازی  قبل از دقیقه ۶۰ به زمین آورده شود می‌تواند پاداش جداگانه‌ای دریافت کند. با این حال او، داده‌هایی را روی میز گذاشت که نشان می‌داد بیشتر تعویض‌ها بعد از دقیقه ۶۰ رخ می‌دهند و با همین استدلال آن بند را از قرارداد برداشت.

آیر می‌گوید: ” در لیورپول، ما دوست داشتیم پاداش شروع بازی و تعداد برد داشته باشیم. چون شروع یک بازی یک چیز است، اما اگر آن را شروع کنید و ببازید، واقعا برای باشگاه ارزش ندارد.”
خلاصه که جزییات زیاد و بعضا جدید قراردادها معمولا آن‌ها را بیش از آن چیزی که از بیرون به نظر می‌‌آید پیچیده می‌کنند و درست به همین دلیل است که خیلی از ترنسفرهای بزرگ به روزهای آخر یا حتی پنجره‌های بعدی نقل و انتقالات موکول می‌شوند.